Η αγραμματοσύνη και η καφρίλα της εφορίας του Γιουνανιστάν

Πολλές επιχειρήσεις έλαβαν προσφάτως το ακόλουθο μήνυμα από το Υπουργείο Οικονομικών:

“

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΕΛΩΝΕΙΑΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ

 Αποδέκτης: [……….. ] Username: [……..]

Κύριοι,

Στα πλαίσια εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου 55 παρ. 6 και 7 του Ν.4002/2011, σας γνωρίζουμε ότι η επιχείρησή σας θα μεταφερθεί, με κεντρικές μηχανογραφικές διαδικασίες, στην αρμοδιότητα της Δ.Ο.Υ. […….]. Παρακαλούμε μέχρι την 4η Οκτωβρίου 2011 να προβείτε, μέσω TaxisNet, στην υποβολή δήλωσης αντιστοίχισης ΚΑΔ , εφόσον δεν έχει ήδη υποβληθεί, καθώς επίσης και σε τακτοποίηση τυχόν εκκρεμοτήτων σας.

Με εκτίμηση

Ο Γενικός Γραμματέας Φορολογικών και Τελωνειακών Θεμάτων

Ιωάννης Καπελέρης

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Κάθε ηλεκτρονικό μήνυμα που σας στέλνουμε από τη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων, εφόσον δεν αποτελεί απάντηση σε προηγούμενο δικό σας, περιλαμβάνει στο επάνω μέρος του το όνομά σας και το όνομα χρήστη (Username). Εάν λάβετε μήνυμα που αναφέρει ότι προέρχεται από τη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων χωρίς να περιέχει τα στοιχεία αυτά και δεν αποτελεί απάντηση σε προηγούμενο δικό σας μήνυμα, να το διαγράψετε μια και θα είναι πλαστό και πιθανώς να περιέχει κακόβουλο περιεχόμενο.

“

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν η απερίγραπτη σύνταξη, τα ορθογραφικά λάθη (αντιστοίχιση αντί αντιστοίχηση)  αλλά και η τεχνολογική υπανάπτυξη αφού η πιστοποίηση της αυθεντικότητας δεν μπορεί να στηρίζεται, στην εποχή της ψηφιακής υπογραφής, στη γνώση του ονόματος και του username του φορολογούμενου. Η επιστολή δεν αναφέρει πότε θα πραγματοποιηθεί η μετάπτωση ούτε τους λόγους για τους οποίους γίνεται. Επίσης, ως συνήθως, το ελληνικό δημόσιο δεν μοιράζεται με τον πολίτη κανένα άλλο στοιχείο όπως π.χ.  τη διεύθυνση, το τηλέφωνο επικοινωνίας, το e-mail και το όνομα του υπευθύνου στη νέα ΔΟΥ.

Θυμάμαι ανάλογο μήνυμα από τη Γαλλική εφορία το οποίο, πέραν όλων των προαναφερθέντων, με πληροφορούσε για τις ώρες γραφείου της υπεύθυνης αλλά και για το γεγονός ότι ο χάρτης των δικαιωμάτων του φορολογουμένου και οι πολιτική διαχείρισης προσωπικών δεδομένων της εφορίας ήταν διαθέσιμα σε έντυπη μορφή στο γραφείο της εφορίας και στο διαδίκτυο. Το μήνυμα έκλεινε με τη φράση ότι η γαλλική εφορία λειτουργεί με βάση της αρχές της ισότητας, της δικαιοσύνης και της διαφάνειας.

Πως θα μπορούσε λοιπόν να ήταν το ηλεκτρονικό μήνυμα εάν η Ελλάδα δεν ήταν τριτοκοσμική χώρα με ντιπ αγράμματους δημοσίους υπαλλήλους.

"

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΕΛΩΝΕΙΑΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ

(ταχυδρομική διεύθυνση, τηλέφωνο, fax, όνομα υπευθύνου, e-mail, ώρες εξυπηρέτησης κοινού, διεύθυνση website)

Αποδέκτης: [……….. ] Username: [……..]

Αξιότιμοι Κύριοι,

Στα πλαίσια εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου 55 παρ. 6 και 7 του Ν.4002/2011, σας γνωρίζουμε ότι η επιχείρησή σας θα μεταφερθεί στις 30 Οκτωβρίου 2011, με κεντρικές μηχανογραφικές διαδικασίες, στην αρμοδιότητα της Δ.Ο.Υ. […….].  Η αλλαγή αυτή πραγματοποιείται στα πλαίσια της αναδιοργάνωσης των φορολογικών υπηρεσιών με στόχο την βελτίωση της αποτελεσματικότητάς τους και του επιπέδου εξυπηρέτησης των φορολογουμένων και των επιχειρήσεων.

Τα στοιχεία επικοινωνίας της νέας σας ΔΟΥ  είναι

(διεύθυνση, τηλέφωνο, fax, όνομα υπευθύνου, e-mail, ώρες εξυπηρέτησης κοινού)

Σε περίπτωση που εκκρεμεί υποβολή δήλωσης αντιστοίχησης κωδικού αριθμού δραστηριότητας (ΚΑΔ) της εταιρείας σας, παρακαλούμε όπως την υποβάλλετε το αργότερο μέχρι τις 4 Οκτωβρίου 2011 μέσω του Taxisnet.  Λόγω της επικείμενης μεταφοράς παρακαλούμε επίσης όπως τακτοποιήσετε όλες τις τυχόν εκκρεμότητές σας πριν την εκπνοή της ανωτέρω προθεσμίας.

Η βοήθειά σας είναι σημαντική για την επιτυχία του εγχειρήματος ενώ βρίσκομαι πάντα στη διάθεσή σας για παράπονα ή συμβουλές που θα μας βοηθήσουν να βελτιώσουμε την ποιότητα των υπηρεσιών.

Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για τη συνεργασία,

Με εκτίμηση

Ιωάννης Καπελέρης

Γενικός Γραμματέας (με συνημμένη ψηφιακή υπογραφή)

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Κάθε ηλεκτρονικό μήνυμα που λαμβάνετε από τη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων  πρέπει να περιλαμβάνει απαραιτήτως πιστοποιημένη ψηφιακή υπογραφή. Χωρίς αυτή είναι το μήνυμα είναι πλαστό ή κακόβουλο και πρέπει να διαγραφεί διότι ενδέχεται να περιέχει ιό.

Ο χάρτης δικαιωμάτων του φορολογουμένου και η πολιτική διαχείρισης ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων είναι διαθέσιμα σε έντυπη μορφή σε όλες τις ΔΟΥ και Οικονομικών και στην ηλεκτρονική διεύθυνση [......].

Οι φορολογικές υπηρεσίες λειτουργούν με βάση τις αρχές τις ισότητας, της δικαιοσύνης και της διαφάνειας.

"

Μπορεί η ικανότητα χειρισμού της ελληνικής γλώσσας να αποτελεί αισθητικό και όχι απαραιτήτως λειτουργικό ζήτημα. Όμως ο τρόπος με τον οποίο επικοινωνεί το Υπουργείο Οικονομικών με τους φορολογούμενους μαρτυρά μια βαθιά έλλειψη σεβασμού προς τους πολίτες και τις επιχειρήσεις. Και ως γνωστόν κανείς δεν σέβεται εάν δεν τον σέβονται.

Πόσες εντελώς άχρηστες “υπηρεσίες” λειτουργούν στο δημόσιο;

Σήμερα δέχθηκα τηλεφώνημα από τη Νομαρχία η οποία μου ζήτησε αντίγραφα της δημοσίευσης στο ΦΕΚ και σε εφημερίδες της πρόσκλησης Γενικής Συνέλευσης της εταιρείας. Βλέπετε η βασική μέριμνα της Νομαρχίας είναι να μην χάνει ο Μπόμπολας, και ο κάθε Μπόμπολας, έσοδα από άχρηστες δημοσιεύσεις. Τους εξήγησα ότι δεν δημοσιεύσαμε πρόσκληση δεδομένου ότι έγινε αυτόκλητη Γενική Συνέλευση όπου παρέστησαν όλοι οι μέτοχοι με αποτέλεσμα να μην απαιτείται δημοσίευση.

Μου αντέτεινε ότι δεν παρέστη ο Μήτσος και της εξήγησα ότι κωλυόταν δεδομένου ότι βρίσκεται θαμμένος στο νεκροταφείο Παπάγου (τάφος 1888) και δεν μπόρεσε να έρθει. Πανικοβλήθηκε και με συνέδεσε με τον προϊστάμενο ο οποίος, ούτε λίγο ούτε πολύ, μου είπε ότι η Γενική Συνέλευση είναι άκυρη γιατί ο νόμος δεν κάνει διάκριση μεταξύ ζώντων η μη μετόχων. Δεν μπόρεσε βέβαια να μου απαντήσει στην ερώτηση εάν η δημοσίευση πρόσκλησης σε κάποια κολοφυλλάδα θα λειτουργούσε όπως η δευτέρα παρουσία και θα έφερνε τον Μήτσο και πάλι κοντά μας (και στη Γενική Συνέλευση). Ευτυχώς που δεν βρισκόμουν εκεί γιατί είναι πιθανό να είχα κάνει φόνο ενώ θαύμασα την ψυχραιμία μου χάρη στην οποία δεν του είπα ότι σκεφτόμουν.

Η Διεύθυνση Ανωνύμων Εταιρειών στη Νομαρχία είναι καθ’ όλα περιττή και το σύνολο των “υπηρεσιών” της μπορεί να γίνει ηλεκτρονικά στο Γενικό Εμπορικό Μητρώο ανακουφίζοντας τις εταιρείες από χρόνο, κόστος (παράβολα) και το περιβάλλον από τόνους χαρτιού. Αλλά βλέπετε η Νομαρχία είναι αυτή που εφαρμόζει τις διατάξεις του νόμου του 1920 βάσει του οποίου οι εταιρείες (και τελικά οι καταναλωτές) ταΐζουν τον παρασιτικό Τύπο. Οι δε υπάλληλοί της δείχνουν απίστευτο ζήλο μπας και χάσει ο Μπόμπολας 200 ευρώ καταχώριση.  Από την άλλη βεβαίως και παρά τις περί του αντιθέτου δηλώσεις (προσφάτως στη ΔΕΘ) του Γεωργίου “Λεφτά Υπάρχουν” Παπανδρέου, το ΓΕΜΗ δεν δουλεύει (όπως έχουν επίσης παραμυθιάσει την τρόϊκα).

Ηθικό δίδαγμα: Δεν χρειάζεται εργασιακή εφεδρεία. Χρειάζεται να κλείσουν χιλιάδες υπηρεσίες και διευθύνσεις που δεν έχουν λόγο ύπαρξης και να ΑΠΟΛΥΘΟΥΝ εκατοντάδες χιλιάδες άχρηστοι κατά Πάγκαλον (ορθώς) κοπρίτες. Γιατί όχι μόνο μας έχουν γονατίσει οικονομικά αλλά με την «εργασία τους» μας κάνουν και τα νεύρα σμπαράλια.

Sloppy Troika

I read excerpts of Mr. Traa’s speech at the Economist conference with great interest. He tried to explain the dismal failure of “troika’s” plan by blaming it on the greater than expected instability in the financial markets, European politics and Greek government incompetence. While he is right on all counts, the IMF/EC/ECB team still bears a significant share of responsibility for killing the Greek economy without really sorting out the problem. The initial “Memorandum” had been hastily put together but this does not altogether justify the sloppy work behind it. How did the troika, for example, rationally expect revenues from the extraordinary (i.e. permanent) tax on company earnings to remain stable at 600 million Euros per annum until 2013? They obviously used an Excel spreadsheet to calculate potential state revenue from each measure without considering the interaction between taxes and the simple fact that all taxes directly or indirectly affecting the consumer e.g. VAT, taxes on property, gasoline, tobacco, alcohol etc are all paid from the same wallet. They apparently ignored the fact that price increases will, in most cases, adversely affect demand and therefore the yield of planned measures. They have tragically underestimated the depth of recession that all this Mongolian cluster fuck of a plan would cause.

Although the initial memorandum had a number of commitments that were in the right direction, e.g levelling severance pay between white collar and blue collar workers the Troikans have done little to push them through. They happily agreed to additional tax measures without insisting on expense reduction which should have been the focus from day one. They were also very lax on the Greek government which was not really implementing any of the much needed  deregulation. They were afraid, from day one, to ask for redundancies in the public sector although it was mathematically obvious that there was no other way to permanently reduce government deficit. Instead they were happy to pile new taxes on the same group of taxpayers, destroying the economy and any hope of recovery. More that 300.000 jobs were lost in the private sector half of which would have been sustainable under a better plan.

Mr Traa was never tasked with implementing the fiscal austerity agreement. But he is responsible for putting together a badly designed plan. He might claim that there are no econometric tools that will work on the semi-Soviet Greek economy. He might also claim that the European Commission came to Greece with an axe to grind. Although these claims may be true, this does not change the fact that they have botched the job. And they should, at least, accept their share of responsibility instead of taking the moral high ground.

Ο σοφέρ του κυρίου Αντώναρου

Προ ολίγου (είναι Σάββατο) πέτυχα τον κύριο Αντώναρο να αγοράζει εφημερίδες στο περίπτερο της δεύτερης πλατείας.  Ακριβώς μπροστά τον περίμενε ο οδηγός του με ένα πολυτελές BMW. 

Μόλις προχθές μου ήρθε η εισφορά αλληλεγγύης εξ αιτίας της οποίας καλούμαι να πληρώσω, μεταξύ άλλων, τον πέμπτο κατά σειρά φόρο στο αυτοκίνητό μου. Πρώτος φόρος είναι ο ΦΠΑ στο μίσθωμα ο οποίος όμως στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν εκπίπτεται.  Το 70% του μη εκπεσθέντος ΦΠΑ ξαναφορολογείται μαζί με το μίσθωμα αφού η εφορία θεωρεί (επειδή έτσι της αρέσει) ότι το χρησιμοποιώ κατά 70% για την πλάκα μου. Στη συνέχεια η εφορία προσθέτει 7.000 ευρώ στο εισόδημα μου το οποίο και φορολογεί ασχέτως του ότι αυτά που είχα ήδη δηλώσει δικαιολογούν επαρκώς την κατοχή και χρήση του αυτοκινήτου. Σημειωτέον ότι πουθενά στον κόσμο δεν φορολογείται και η εταιρεία και ο χρήστης ενός αυτοκινήτου. Επιπλέον φέτος πλήρωσα 700 ευρώ τέλη κυκλοφορίας ενώ, όταν αποφάσισα να το αγοράσω, απαλλασσόταν επειδή είναι υβριδικής τεχνολογίας. Η τελευταία (ελπίζω) πράξη του δράματος είναι άλλα 700 ευρώ “εισφορά αλληλεγγύης” που αποτελεί τον πέμπτο κατά σειρά φόρο στο ίδιο όχημα δηλαδή ένας φόρος για κάθε ρόδα συμπεριλαμβανομένης και της ρεζέρβας.

Βλέποντας λοιπόν τον κύριο Αντώναρο με τον σοφέρ και το υψηλού κυβισμού αυτοκίνητο σκέφθηκα ότι η εισφορά αλληλεγγύης που μου ζητούν αυτοί οι αλήτες που μας κυβερνούν ήταν για να συνεχίζει να πληρώνει η βουλή μισθώματα και μισθούς σοφέρ. Σημειωτέον ότι ακόμη και στο Ψυχικό όπου κατοικεί ο αναίσθητος κύριος Αντώναρος η πλειοψηφία των "εχόντων και κατεχόντων" κατοίκων δεν έχει οδηγό.

Αναρωτιέμαι σε ποια άλλη χώρα θα ψήφιζαν οι εθνοπατέρες νόμο που υποχρεώνει τη ΔΕΗ να κόβει το ρεύμα στους πολίτες που δεν έχουν να πληρώσουν το κατά τον άθλιο κύριο Βενιζέλο «ελάχιστο ασφάλιστρο» επί της περιουσίας τους, χωρίς να έχουν πρώτα επιστρέψει τον σοφέρ, το αυτοκίνητο και τους παρατρεχάμενους. Αν και η κυρία Παπαραρήγα μου γυρίζει τα άντερα με τρόμο διαπιστώνω ότι σκέφτομαι σοβαρά να ακολουθήσω την προτροπή της και να μην πληρώσω την εισφορά αλληλεγγύης έως ότου  οι Αντώναροι επιστρέψουν σοφέρ και όχημα στη Βουλή.

9/11 - δώδεκα μέρες μετά

Δώδεκα μέρες μετά την τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου βρέθηκα στη Νέα Υόρκη συνοδεύοντας συγγενή μου που θα υποβαλλόταν σε προγραμματισμένη από καιρό θεραπεία στη Βαλτιμόρη. Μετά από πολύ σκέψη αποφασίσαμε τότε να μην ακυρώσουμε το σχετικό ραντεβού δεδομένου ότι αυτό θα ήταν λάθος από ιατρικής πλευράς αλλά και με το σκεπτικό ότι η πιθανότητα δεύτερης επίθεσης σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα ήταν απειροελάχιστη. Έτσι πριν περάσουν δύο εβδομάδες από την επίθεση προσγειώθηκα στο JFK όπου, πέρα από την σαστιμάρα των υπαλλήλων, δεν είχε αλλάξει τίποτε. Εάν κάποιος δεν γνώριζε ότι μόλις δέκα μέρες πριν είχε γίνει η φρικτότερη τρομοκρατική ενέργεια στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών δύσκολα θα το υποπτευόταν φθάνοντας στο αεροδρόμιο. Το «9/11» ήταν τόσο πρόσφατο που τα μέτρα ασφαλείας παρέμεναν όπως ήταν πριν την επίθεση, δηλαδή εξόχως χαλαρά σε σχέση με τα σημερινά που δυστυχώς ταλαιπωρούν πολύ τους ταξιδιώτες.


Βγαίνοντας από το αεροδρόμιο δεκάδες αυτοκίνητα και ταξί έφεραν μεγάλες αμερικανικές σημαίες. Πολλά από αυτά είχαν οδηγούς αραβικής καταγωγής που με αυτόν τον τρόπο μάλλον προσπαθούσαν να προστατευθούν από την μήνη των Αμερικανών οι οποίοι ακόμη και πριν το συμβάν δεν ήταν γνωστοί για τις πολιτισμικές τους ευαισθησίες. Φθάνοντας στο Manhattan η πρώτη εμπειρική επιβεβαίωση του φονικού ήταν η απουσία των δίδυμων πύργων από το skyline της πόλης αν και δεν είμαι βέβαιος ότι θα το πρόσεχα εάν δεν ήξερα τι είχε συμβεί. Ακόμη και τότε η τεράστια αυτή καταστροφή ήταν στο μυαλό μου σαν σκηνές μιας κινηματογραφικής ταινίας και όχι σαν κάτι πραγματικό. Η δύσκολη συνειδητοποίηση ήρθε όταν έφθασα στο Penn Station για να πάρω το τραίνο για την Βαλτιμόρη. Ο συγκεκριμένος σταθμός έχει μια μεγάλου μήκους και πλάτους υπόγεια διάβαση πεζών που οδηγεί στην είσοδο της 7ης Λεωφόρου. Κάθε σπιθαμή τοίχου δεξιά και αριστερά του διαδρόμου ήταν καλυμμένη από φωτοτυπίες με τις φωτογραφίες και τα ονόματα των αγνοουμένων που είχαν φτιάξει πρόχειρα οι πανικοβλημένοι συγγενείς και φίλοι τους. Βλέποντάς τις συνειδητοποιούσε κανείς ότι οι χιλιάδες αγνοούμενοι –η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων ήταν, δεδομένης της έκτασης της καταστροφής, προφανών νεκροί- είχαν ονοματεπώνυμο και ήταν αγαπημένα πρόσωπα κάποιων. Όταν αργότερα άκουσα την τερατώδη ανοησία που κυκλοφόρησε στη χώρα μας περί της μη ύπαρξης Εβραίων μεταξύ των θυμάτων, θυμήθηκα με μεγάλη θλίψη ότι πολλά από τα ονόματα ήταν Αμερικανοί εβραϊκής καταγωγής.

Επιστρέφοντας από την Βαλτιμόρη μείναμε δύο βράδια στη Νέα Υόρκη. Λόγω των συνθηκών τα ξενοδοχεία είχαν μειώσει σημαντικά τις τιμές τους και έτσι πλήρωσα 160 δολάρια τη βραδιά για ένα δωμάτιο το οποίο δύο βδομάδες πριν στοίχιζε πάνω από 700. Το ενδιαφέρον ήταν ότι λόγω τις κρίσης πολλά από τα τμήματα του ξενοδοχείου δεν λειτουργούσαν και οι αντίστοιχοι υπάλληλοι είχαν τεθεί σε προσωρινή διαθεσιμότητα κάτι που θα ήταν νομικά αδύνατον στην Ευρώπη.

Αν και είχαν πλέον περάσει δύο εβδομάδες η πόλη ήταν καλυμμένη ακόμη από ένα λεπτό στρώμα γκρι σκόνης και είχε μια απροσδιόριστη μυρωδιά. Η ανθρώπινη, πλην νοσηρή, περιέργειά μου να επισκεφθώ το σημείο μηδέν δεν ικανοποιήθηκε γιατί, πολύ σωστά, η τοπική αστυνομία είχε αποκλείσει τη γύρω περιοχή. Αυτό που δεν θα ξεχάσω ακόμη και σήμερα είναι η δύναμη των κατοίκων της πόλης οι οποίοι παρά την απερίγραπτη τραγωδία –δεν υπήρχε κανείς που να μην είχε χάσει κάποιον συγγενή η φίλο- ήταν απολύτως αποφασισμένοι να την αντιμετωπίσουν. Οι συνήθως απότομοι Νεοϋορκέζοι έδειχναν μια συγκινητική και απρόσμενοι ανθρωπιά και αλληλεγγύη και στήριζαν ο ένας τον άλλον. Μπορεί το ταξίδι αυτό να μην ήταν μια ευχάριστη εμπειρία ήταν όμως οπωσδήποτε διδακτικό.

Καταδικασμένο να αποτύχει το Εθνικό Φορολογικό Σύστημα

Δεν νομίζω ότι υπάρχει κανείς εμπλεκόμενος στο φορολογικό σύστημα, είτε πρόκειται για φορολογούμενο πολίτη, επιχείριση, ακόμη και για τις ίδιες τις υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών που θα ισχυρισθεί ότι το υφιστάμενο πλαίσιο είναι απλό, δίκαιο η αποτελεσματικό. Δεκαετίες αποσπασματικών παρεμβάσεων και προσπαθειών  παράκαμψης του προβληματικού ελεγκτικού μηχανισμού σε έναν καμβά εντεινόμενης διαφθοράς και αδιαφανούς χρήματος έχουν  χτίσει ένα δαιδαλώδες, τυπολατρικό, δυσλειτουργικό, αναποτελεσματικό, αντιαναπτυξιακό και κατάφωρα άδικο σύστημα.  

Ωστόσο, παρά την πανθομολογούμενη αθλιότητά του, το πρόβλημα του φορολογικού συστήματος είναι κατ’ αρχήν λειτουργικό και δευτερευόντως ζήτημα σχεδιασμού.  Ακόμη και το καλύτερο και πλέον ισορροπημένο θεσμικό πλαίσιο θα αποτύχει εάν τα συμφέροντα και κατά συνέπεια οι συμπεριφορές όλων των εμπλεκομένων δηλαδή της πολιτικής ηγεσίας, του ελεγκτικού μηχανισμού, των επιχειρήσεων και των φορολογουμένων  δεν είναι πλήρως ευθυγραμμισμένες.  Το μεγαλύτερο εμπόδιο σήμερα προκειμένου να επιτευχθεί τούτο είναι η διαφθορά. Η δαιμονοποιηθήσα και εκτεταμένη φοροδιαφυγή είναι μία μόνο όψη ενός ιδιαίτερα σύνθετου φαινομένου το οποίο περιλαμβάνει την αδιαφανή χρηματοδότηση πολιτικών & κομμάτων και την εκτεταμένη δωροδοκία-δωροληψία. Η οικονομική συμπεριφορά πολιτών και επιχειρήσεων, είτε αφορά νόμιμες είτε παράνομες συναλλαγές, είναι  εκ των πραγμάτων ορθολογική άρα τόσο η φοροδιαφυγή όσο και η γενικότερη διαφθορά υπάρχουν απλούστατα γιατί συμφέρουν τους επιδιδόμενους σε αυτές.

Έτσι, αντί του Εθνικού Φορολογικού Συστήματος πρέπει να εφαρμοστεί ένα εθνικό πρόγραμμα κατά της διαφθοράς. Προφανώς ένα σωστά σχεδιασμένο, εκ του μηδενός, φορολογικό σύστημα θα είναι αναπόσπαστο μέρος αυτού του ευρύτερου προγράμματος. Ομοίως πρέπει να αναθεωρηθεί το άκρως υποκριτικό σήμερα σύστημα χρηματοδότησης των κομμάτων από επιχειρήσεις και πολίτες στα πρότυπα π.χ. των ΗΠΑ και να επαναπροσδιορισθούν σε ρεαλιστικά επίπεδα τα όρια δαπανών για προεκλογικές εκστρατείες. Η κατάτμηση των εκλογικών περιφερειών σε μικρότερες και η αναμόρφωση του εκλογικού συστήματος π.χ. στα πρότυπα του Γερμανικού θα μειώσουν αντίστοιχα την απαιτούμενη επένδυση προκειμένου να εκλεγεί κανείς και κατά συνέπεια την ανάγκη για αδιαφανές χρήμα.

Οι μεγαλύτερες τομές ενός εθνικού προγράμματος κατά της διαφθοράς πρέπει να γίνουν στο δημόσιο και κυρίως στον φοροεισπρακτικό μηχανισμό. Η θέσπιση μιας ανεξάρτητης ελεγκτικής αρχής, χωρίς μονιμότητα, με καλές αμοιβές, χρονικά περιορισμένη θητεία και ασφυκτικό έλεγχο των οικονομικών όσων υπηρετούν σε αυτήν θα αποτελέσει ένα σημαντικό βήμα. Στόχος του μηχανισμού δεν θα πρέπει να είναι τα έσοδα καθαυτά αλλά η επίτευξη καθολικής σχεδόν συμμόρφωσης επιχειρήσεων και πολιτών με το νέο δίκαιο, απλό και ισορροπημένο φορολογικό πλαίσιο. Το σημερινό σύστημα ελέγχου με το οποίο φοριέται βιαίως το ίδιο “κουστούμι” σε κάθε επιχείριση, λίγο πολύ ανεξαρτήτως του βαθμού στον οποίο έχει φοροδιαφύγει, δεν προάγει τη νομιμότητα.

Το Εθνικό Πρόγραμμα κατά της διαφθοράς θα πρέπει να προβλέπει ένα πλέγμα μηχανισμών που θα ελέγχουν και θα ελέγχονται με απόλυτα στεγανά μεταξύ των δύο ιδιοτήτων. Είναι χαρακτηριστικό ότι το Υπουργείο Οικονομικών προχώρησε φέτος σε σύσταση της δικής του Υπηρεσίας Εσωτερικών Υποθέσεων παρά το γεγονός ότι η αντίστοιχη υπηρεσία της Αστυνομίας είχε πολύ καλές επιδόσεις και το σοβαρό πλεονέκτημα ότι ελεγκτής και ελεγχόμενος υπάγοντο σε διαφορετικά Υπουργεία. Ουδείς και για κανένα λόγο δεν θα εξαιρείται του ελέγχου είτε πρόκειται για πολιτικά κόμματα, την εκκλησία, τους ΟΤΑ,  το στρατό, τους πολιτικούς, τους συνδικαλιστές, τις τράπεζες, τα media και όσους σήμερα απολαμβάνουν στην πράξη ειδικής μεταχείρισης.  Ο έλεγχος των εμπορικών τραπεζών από την ανεξάρτητη και έχουσα την απαραίτητη τεχνογνωσία Blackrock  είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα απόφασης προς τη σωστή κατεύθυνση.

Η διαφθορά μπορεί να εξυπηρετεί τους πολιτικούς όταν χρηματοδοτεί τις προεκλογικές τους εκστρατείες και το lifestyle τους αλλά τους φέρνει σε απόγνωση όταν συμπιέζει τα φορολογικά έσοδα. Σε αντίθεση όμως με τη χοληστερίνη δεν υπάρχει καλή και κακή διαφθορά. Έτσι εάν θέλουμε να αντιμετωπιστεί η καταστροφική για τη χώρα φοροδιαφυγή οφείλουμε πρώτα να αποφασίσουμε ως κοινωνία εάν θα συνεχίσουμε να ανεχόμαστε τη διαφθορά ή όχι.