Friday, May 07, 2010

Θάνατος δια χιλίων τομών (凌遲)

Ένα από τα φρικτότερα κινεζικά βασανιστήρια που εφαρμοζόταν στην Αυτοκρατορική Κίνα από το 900μΧ έως το 1905 οπότε και κατηργήθη, στηρίζεται στην αργή εκτέλεση τομών στο σώμα και σταδιακή αφαίρεση ιστού. Καμία από αυτές δεν είναι από μόνη της θανατηφόρα αλλά αθροιστικά σκοτώνουν από αιμορραγία, εάν η καρδιά αντέξει το στρες του τρομακτικού πόνου. Το πρόγραμμα της τρόικας ΔΝΤ, ΕΚΤ & ΕΕ μοιάζει με μια σύγχρονη μορφή του βασανιστηρίου αυτού. Έτσι οι επιχειρήσεις, το κύτταρο δηλαδή της οικονομίας, βρίσκονται αντιμέτωπες –σε μια περίοδο που ήταν έτσι και αλλιώς εξόχως δύσκολη- με αύξηση του ΦΠΑ κατά 4% την οποία δύσκολα μπορούν να μετακυλήσουν στις τιμές, με έκτακτη εισφορά επί των κερδών τους, τα οποία με περισσή πονηρία περιλαμβάνουν και την χρήση 2008, με βίαια μείωση της αγοραστικής δύναμης, με αυξανόμενο κόστος χρηματοδότησης από (τις πρακτικά πτωχές) Τράπεζες, με υψηλότατο ΕΤΑΚ (ή ΦΜΑΠ – in which we call a tax will still have to pay it if called by any other name) αλλά και με πολλές μικρότερες τομές που αθροιστικά έχει θεσμοθετήσει συν τω χρόνο το φαύλο συντεχνιακό σύστημα. Έτσι οι εταιρείες πληρώνουν, μέσω της ΔΕΗ, για την ΕΡΤ και προσφάτως για τους υπεράριθμους και ανεπρόκοπους τελωνειακούς. Πληρώνουν ορκωτούς λογιστές ή ελεγκτές μέλη του Οικονομικού Επιμελητηρίου οι οποίοι δεν κάνουν απολύτως τίποτε. Πληρώνουν να δημοσιεύσουν τον ισολογισμό τους (στην εποχή του διαδικτύου) σε εφημερίδες παράγοντας χιλιάδες τόνους σκουπιδιών και επιβαρύνοντας άνευ λόγου το περιβάλλον. Πληρώνουν για τη δημοσίευση του ισολογισμού τους στο ΦΕΚ ΑΕ & ΕΠΕ, χρήματα τα οποία καταλήγουν στις τσέπες των επίσης αχρήστων –στην εποχή του διαδικτύου- υπαλλήλων του Εθνικού Τυπογραφείου. Πληρώνουν παράβολο στην Διεύθυνση ΑΕ & ΕΠΕ των Νομαρχιών η λειτουργία της οποίας δεν έχει απολύτως καμία σκοπιμότητα παρά μόνο την απασχόληση (αυτό που οι Αγγλοσάξονες αποκαλούν make work) επιπλέον χαραμοφάηδων. Πληρώνουν σε επιμελητήρια τα οποία δεν τους παρέχουν καμία χρήσιμη υπηρεσία – αν οι υπηρεσίες τους ήταν πράγματι χρήσιμες δεν θα έπρεπε να φοβούνται την κατάργηση της υποχρεωτικότηταςσυνδρομής। Πληρώνουν δεκάδες πρόστιμα ή και «τυχερά», χωρίς να έχουν επί της ουσίας παρανομήσει, σε επίορκους και διεφθαρμένους εφοριακούς και πάσης φύσεως ελεγκτές। Πληρώνουν υπέρογκα και μη ανταποδοτικά δημοτικά τέλη, συμπεριλαμβανομένων και των τετραγωνικών μέτρων των κλιμακοστασίων. Ταυτόχρονα είναι εγκλωβισμένες σε ένα στρατιωτικού (για να μην πω σταλινικού) τύπου εργασιακό πλαίσιο το οποίο καθορίζει τις αμοιβές (και τις αποζημιώσεις) βάσει αρχαιότητος και όχι βάσει αυτού που πραγματικά προσφέρει στην εταιρεία ένας εργαζόμενος. της Το (ρητορικό) ερώτημα είναι πως θα εισπράξει το κράτος τους φόρους που έχει υπολογίσει εάν σκοτώσει την συντριπτική πλειοψηφία ακόμη και των μέχρι προσφάτως υγειών εταιρειών; Στην Αυτοκρατορική Κίνα εάν το έγκλημα συνεπεία του οποίου είχε καταδικαστεί κάποιος σε λίνγκ τσι (αργό κόψιμο) δεν ήταν ιδιαίτερα σοβαρό ή εάν η οικογένεια είχε χρήματα να λαδώσει τον Δήμιο τότε αυτός έκανε το πρώτο κόψιμο στον λαιμό απαλλάσσοντας το θύμα από ώρες –η και ημέρες- φρικτού πόνου.