Αναγνωρίζω τις προσπάθειες του κου Στουρνάρα αλλά και το γεγονός ότι ανέλαβε τρομακτικά δύσκολα καθήκοντα και μάλιστα χωρίς την ασφάλεια της βουλευτικής ασυλίας. Έφερε εις πέρας μία ιδιαίτερα δύσκολη αποστολή χάρη στην οποία (ελπίζουμε ότι) δεν θα πτωχεύσουμε μέσα στο μήνα.
Ταυτόχρονα όμως δείχνει εξαιρετικά κακά δείγματα γραφής π.χ με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο αλλά και την προτεραιότητα καταβολής του εφάπαξ στους Δημοσίους Υπαλλήλους.
Το φορολογικό πλαίσιο στην Ελλάδα είναι ήδη εξαιρετικά άδικο, πολύπλοκο και ασταθές ενώ η διαφθορά, η πολιτική κάλυψη και η ανεπάρκεια των ελεγκτικών υπηρεσιών επιτρέπουν σε σημαντικό (και γνωστό ως προς τα δημογραφικά του χαρακτηριστικά) μέρος του πληθυσμού να κλέβει. Ο κος Στουρνάρας θα έπρεπε από την πρώτη μέρα που ανέλαβε να συστήσει μία ομάδα που θα επεξεργαζόταν ένα νέο φορολογικό σύστημα, με ενιαία κλίμακα για όλους ανεξαρτήτως της πηγής του εισοδήματος (μισθοί, έσοδα ελευθέρων επαγγελματιών, τόκοι, μερίσματα και οποιοδήποτε άλλο εισόδημα), χωρίς αφορολόγητο αλλά με ένα πολύ μικρό μονοψήφιο ποσοστό για τα πρώτα 5.000 ευρώ. Ταυτόχρονα θα αξιοποιούσε εργαλεία εντοπισμού της φοροδιαφυγής π.χ. με την διασταύρωση τόκων στεγαστικών δανείων με το εισόδημα που δηλώνουν τα φυσικά πρόσωπα κατά την τελευταία 10ετία, αλλά και τη λίστα Λαγκάρντ κλπ. Παρενθετικώς ακόμη δεν έχει επιλεγεί ο μόνιμος Γραμματέας φορολογικών Εσόδων, μία από τις σημαντικότερες θετικές θεσμικές παρεμβάσεις της τρόικας.
Αντ’ αυτού σε μία μνημειώδους προχειρότητας διαδικασία που θυμίζει το “τρία διακόσια, να τ’αφήσω” που ακούμε στις επί ζυγίω πωλήσεις κατάφερε να τρομοκρατήσει το πανελλήνιο, να γονατίσει τη λιανική (και άρα τα έσοδα του επόμενου μήνα) και να προτείνει κάτι ακόμη πιο πολύπλοκο από το προηγούμενο. Γεγονός που δικαιολόγησε on camera χρησιμοποιώντας τη φράση “δημοσιονομικός γκρεμός” ώστε να πανικοβληθούν και οι τελευταίοι ψύχραιμοι.
Την ίδια στιγμή επιλέγει να διοχετεύσει το μεγαλύτερο μέρος των ελαχίστων χρημάτων που μένουν από την επόμενη δόση μετά την ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών και την κάλυψη των τρεχουσών αναγκών, στην καταβολή του εφάπαξ των δημοσίων Υπαλλήλων. Ο Κέϊνς προέκρινε σε περιόδους ύφεσης την ελάφρυνση των φορολογουμένων που είναι πιθανότερο να δαπανήσουν τα χρήματά τους ώστε να μετριαστεί η πτώση της κατανάλωσης και η ύφεση. Ο κος Στουρνάρας, μετά τις οριζόντιες περικοπές που επιτυγχάνουν ακριβώς το αντίθετο, τώρα θέλει να δώσει δεκάδες χιλιάδες ευρώ κατά κεφαλήν, τα οποία ελάχιστα θα τονώσουν τη ζήτηση, σε δημοσίους υπαλλήλους οι οποίοι στην πλειονότητά τους δεν έχουν εισφέρει κατά τη διάρκεια του εργασιακού τους βίου τα αντίστοιχα ποσά. Ακόμη και οι χαμηλές αυτές εισφορές έχουν στην πράξη χαθεί εξ αιτίας της κακοδιαχείρισης και του PSI όπως συνέβει το 2008 στο Ταμείο Αλληλοβοηθείας Προσωπικού της Γενικής Τράπεζας. Στην τελευταία περίπτωση τα μέλη της διοίκησης του Ταμείου αφού το έριξαν έξω, φρόντισαν να πάρουν το εφάπαξ τους συνταξιοδοτούμενοι και παραιτούμενοι. Οι υπόλοιποι εργαζόμενοι δεν πήραν απολύτως τίποτε.
* η έννοια του δημοσιονομικού γκρεμού (fiscal cliff) υπάρχει στην οικονομική επιστήμη και ορίζεται ακριβώς. Είναι όμως πολύ ατυχές να χρησιμοποιείται από πολιτικό γιατί προκαλεί πανικό στους μη ειδικούς.
No comments:
Post a Comment