Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι

Η ηλεκτρονική διακυβέρνηση (e-government) αποτελεί, εφ’ όσον χρησιμοποιηθεί σωστά, ένα από τα πολυτιμότερα εργαλεία αύξησης της αποτελεσματικότητας του κράτους με αντίστοιχη μείωση του κόστους παροχής υπηρεσιών στους πολίτες. Παρά το ότι, με δεδομένη την παραλυτική κρίση που βιώνουμε, η ανάπτυξη του e-government θα έπρεπε να ήταν πρώτη προτεραιότητα για την κυβέρνηση, το μόνο που βλέπουμε είναι αποτυχημένες ή δυσλειτουργικές εφαρμογές (π.χ. ΓΕΜΗ, ηλεκτρονική συνταγογράφηση). Ακόμη και στην περίπτωση της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων, αν και καταβάλλονται φιλότιμες προσπάθειες, δεν έχει κανείς παρά να συγκρίνει το taxisnet με το σύστημα e-banking οποιασδήποτε ελληνικής τράπεζας για να διαπιστώσει το έλλειμμα λειτουργικότητας, ευχρηστίας αλλά και δυνατοτήτων του πρώτου. Ιστορικά η ελληνική δημόσια διοίκηση εμπόδιζε κάθε σημαντική προσπάθεια εκσυγχρονισμού της ενώ η υιοθέτηση των τεχνολογιών πληροφορικής υπήρξε ανέκαθεν «υπαλληλοκεντρική» και όχι πελατοκεντρική (η σωστότερα «πολιτοκεντρική»). Έτσι η μόνη λύση θα ήταν μια κυβέρνηση με ισχυρή βούληση να υλοποιήσει επιτυχώς εφαρμογές οι οποίες θα βελτιώσουν την καθημερινότητα του πολίτη και μεσοπρόθεσμα θα οδηγήσουν σε ελάφρυνση των φόρων χάρη στις τεράστιες δυνατότητες μείωσης του διαχειριστικού κόστους, του ευρισκόμενου ακόμη εν πολλοίς στο χειρόγραφο τεφτέρι, ελληνικού κράτους. Δυστυχώς όμως δεν μπορεί να περιμένει κανείς τίποτε όταν ο διαδικτυακός τόπος του ίδιου του πρωθυπουργού (www.primeminister.gov.gr) είναι ο μόνος στην Ευρώπη που δεν παρέχει καμία δυνατότητα επικοινωνίας ούτε καν πληροφορίες για το πώς μπορεί κανείς να επικοινωνήσει κανείς με παραδοσιακό τρόπο (ταχυδρομείο, τηλέφωνο κλπ) με τον Πρόεδρο της Κυβερνήσεως. Όπως λέει και ο λαός, εδώ «το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι».