Του πυγμαχικού επεισοδίου του κου Κασιδιάρη (what’s in a name) κανονικά πρέπει να επιληφθεί κτηνίατρος αφού τόσο ο πρωταγωνιστής όσο και η πράξη ήτο κτηνώδεις. Αυτό που παρουσιάζει ενδιαφέρον είναι η αγανάκτηση που προκάλεσε πολιτικά και δημοσιογραφικά. Όταν, επίσης on camera, συνδικαλιστές γρονθοκόπησαν τον κο Χατζηδάκη υπήρξε μια χλιαρή μάλλον αντίδραση ενώ τα λαγωνικά της Ελληνικής Αστυνομίας (ο θεός να την κάνει) δεν κατάφεραν να ταυτοποιήσουν τους δράστες παρά το ότι αυτοί φαίνονταν εμφανώς στο βίντεο. Την ίδια μέρα που η εξόχως ευαίσθητη κα Ράικου διέταζε (ορθώς) τη σύλληψη του ακροδεξιού τραμπούκου οι ομόλογοί του στο ΠΑΜΕ εμπόδιζαν την είσοδο στους εργαζόμενους στην Χαλυβουργική παρά το ότι η απεργία είχε κηρυχθεί καταχρηστική. Ούτε η κυρία Ράικου ούτε η Αστυνομία έκαναν το καθήκον τους στην περίπτωση αυτή αφήνοντας τους βιαιοποργούντες τους ΚΚΕ να κάνουν ότι θέλουν. Η έτερη αποδέκτης του εκνευρισμού του κυρίου Κασιδιάρη προέρχεται από ένα κόμμα το οποίο εάν δεν υποκινεί τουλάχιστον υποθάλπει τους εγκληματίες που καταστρέφουν την Αθήνα στα πλαίσια της «λαϊκής αγανάκτησης». Τα κτήνη δηλαδή που έκαψαν ζωντανούς τρεις συνανθρώπους μας στην Μαρφίν, άλλη μια υπόθεση την οποία η Ελληνική Αστυνομία απέτυχε να εξιχνιάσει. Από μία πλευρά η χθεσινή αθλιότητα του αγροίκου της Χρυσής Αυγής είναι θετική. Γιατί ενδεχομένως να αφυπνίσει τον κόσμο ώστε να καταλάβει ότι η βία –πλην της έννομης βίας που το κράτος μπορεί λελογισμένα και μέσα σε αυστηρά πλαίσια να χρησιμοποιεί- απ’όπου και εάν προέρχεται είναι κτηνώδης αλλά και εξόχως επικίνδυνη. Εύχομαι να αποσταλεί άμεσα κλιμάκιο κτηνιάτρων στην Χρυσή Αυγή, στο ΚΚΕ και στον ΣΥΡΙΖΑ.
No comments:
Post a Comment