Όταν υπηρετούσα στο Ναυτικό ένα από τα καθήκοντά μου ήταν να καταγράφω την είσοδο και την έξοδο των ΜΠΥ (Μονίμων Πολιτικών Υπαλλήλων) που έκαναν "υπερωρίες" κάθε Σάββατο. Κατά την διάρκεια των "υπερωριών" δεν έβλεπες κανέναν στην υπηρεσία (η εξαφάνισή τους θύμιζε Δροσουλίτες γιατί έμοιαζαν να εξαϋλώνονται) ενώ μετά το πέρας αυτών έρχονταν για να υπογράψουν την έξοδό τους. Μία φορά μάλιστα έγινα μπίλιες με έναν εξ αυτών γιατί ήρθε με δύο ώρες καθυστέρηση και απαίτησε να τον καταγράψω, πράγμα το οποίο βεβαίως δεν έκανα. Στη συγκεκριμένη υπηρεσία η δουλειά θα μπορούσε να βγεί ανέτως με το 1/3 των πολιτικών υπαλλήλων και χωρίς "υπερωρίες". Η ίδια η δουλειά θα μπορούσε να ήταν λιγότερη εάν δεν αφορούσε και τη συντήρηση οπλικών συστημάτων του 2ου Παγκοσμίου με δυνατότητες σφεντόνας. Αντιστοίχως, στους μονίμους υπαξιωματικούς, κάθε χρόνο έβγαζα τα μαϊμού οδοιπορικά γράφοντας ότι πήγαν σε διάφορες υπηρεσίες ανά την Ελλάδα, ακόμη και εάν την ίδια μέρα είχαν βάρδια ή άδεια. Δεν πείραζε δεδομένου ότι όλοι γνώριζαν ότι αυτά ήταν "μαϊμού" και έτσι και αλλιώς οι ένοπλες δυνάμεις δεν ελέγχονται από την εφορία (όπως θα έπρεπε).
Πέρα από τον εσμό των, σε μεγάλο βαθμό αργόσχολων, πολιτικών υπαλλήλων, στις ένοπλες δυνάμεις λειτουργούν εκατοντάδες άχρηστες μονάδες, υπηρεσίες και στρατόπεδα το κλείσιμο των οποίων θα επέτρεπε τον δραστικό περιορισμό του αριθμού των μισθοδοτουμένων χωρίς καμία απολύτως αρνητική επίπτωση στην αμυντική θωράκιση της χώρας.
Οι αμοιβές (τουλάχιστον οι ονομαστικές, πριν τα διάφορα εξτρά) των υψηλόβαθμων στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων (αλλά και και κάποιων όντως ειδικών περιπτώσεων όπως οι πιλότοι, οι ειδικές δυνάμεις κλπ) είναι απαράδεκτα χαμηλές. Όπως απαράδεκτα υψηλός είναι και ο αριθμός των θέσεων των ανωτάτων αξιωματικών σε σχέση με το μέγεθος του στρατού αλλά και των άλλων κλάδων.
Με μία σωστή αναδιάρθρωση, που θα γίνει με κριτήριο το κοινό συμφέρον, δηλαδή το βέλτιστο σημείο ισορροπίας κόστους και επιχειρησιακής ικανότητας, και όχι τους κολητούς, τα ψηφαλάκια και την ανάπτυξη της χειμαζόμενης υπαίθρου (γι'αυτό υπάρχουν τα πανεπιστήμια) μπορούμε να έχουμε και καλά αμειβόμενα στελέχη και υψηλή επιχειρησιακή ικανότητα. Με αυτό όμως δεν ασχολήθηκε κανείς στο ΣτΕ.
Πέρα από τον εσμό των, σε μεγάλο βαθμό αργόσχολων, πολιτικών υπαλλήλων, στις ένοπλες δυνάμεις λειτουργούν εκατοντάδες άχρηστες μονάδες, υπηρεσίες και στρατόπεδα το κλείσιμο των οποίων θα επέτρεπε τον δραστικό περιορισμό του αριθμού των μισθοδοτουμένων χωρίς καμία απολύτως αρνητική επίπτωση στην αμυντική θωράκιση της χώρας.
Οι αμοιβές (τουλάχιστον οι ονομαστικές, πριν τα διάφορα εξτρά) των υψηλόβαθμων στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων (αλλά και και κάποιων όντως ειδικών περιπτώσεων όπως οι πιλότοι, οι ειδικές δυνάμεις κλπ) είναι απαράδεκτα χαμηλές. Όπως απαράδεκτα υψηλός είναι και ο αριθμός των θέσεων των ανωτάτων αξιωματικών σε σχέση με το μέγεθος του στρατού αλλά και των άλλων κλάδων.
Με μία σωστή αναδιάρθρωση, που θα γίνει με κριτήριο το κοινό συμφέρον, δηλαδή το βέλτιστο σημείο ισορροπίας κόστους και επιχειρησιακής ικανότητας, και όχι τους κολητούς, τα ψηφαλάκια και την ανάπτυξη της χειμαζόμενης υπαίθρου (γι'αυτό υπάρχουν τα πανεπιστήμια) μπορούμε να έχουμε και καλά αμειβόμενα στελέχη και υψηλή επιχειρησιακή ικανότητα. Με αυτό όμως δεν ασχολήθηκε κανείς στο ΣτΕ.
No comments:
Post a Comment