Φάτε λιγούρια μα εσείς τα πληρώνετε

Περνούσα μπροστά από το νοσοκομείο του ΙΚΑ στα Πατήσια το οποίο κοσμούσε χαρακτηριστικό κακοφτιαγμένο πανό με αίτημα την “δωρεάν δημόσια υγεία για όλους”. Είμαι βέβαιος ότι εάν ερωτηθεί ο λαός επί του θέματος η συντριπτική πλειοψηφία θα ταχθεί υπέρ της δωρεάν δημόσιας υγείας. Αυτό που θα είχε ενδιαφέρον είναι να εξετασθεί δημοσκοπικά, π.χ. η περίπτωση του δωρεάν δημόσιου ηλεκτρικού ρεύματος για όλους ώστε να δούμε εάν ο μέσος Έλληνας αντιλαμβάνεται ότι το “δωρεάν” σημαίνει ότι πληρώνουν κάποιοι άλλοι μέσω της φορολογίας ή, μέχρι προσφάτως, των δανεικών.

Τα αιτήματα περί δωρεάν δημόσιων αγαθών μου θύμισαν έναν άξεστο πλην πολύ επιτυχημένο βιοτέχνη ο οποίος προ 40 ετών οργάνωσε δεξίωση για τους καταστηματάρχες-πελάτες του στο Μακεδονία Παλλάς. Ο μπουφές ήταν πολύ εντυπωσιακός και πλουσιοπάροχος αλλά μόλις άνοιξε εδέχθη τέτοια επιδρομή από την πελατεία που τα γκαρσόνια είχαν κάτσει από την εσωτερική πλευρά και αγαντάρανε για να μην καταρρεύσει κάτω από την πίεση και το σπρωξίδι. Ο βιοτέχνης ενθουσιάστηκε με το θέαμα και ανέκραξε εις επήκοον όλων το κλασσικό πλέον “φάτε λιγούρια μα εσείς τα πλερώνετε”.

Η δημόσια δωρεάν παιδεία, υγεία, παιδικοί σταθμοί (όταν δεν τους πληρώνουν οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι μέσω ΕΣΠΑ) κ.λ.π. κάθε άλλο παρά δωρεάν είναι αφού επιβαρύνουν του φορολογούμενους και εξυπηρετούν κυρίως του φοροφυγάδες. Η φορολογία έχει νόημα όταν χρησιμοποιείται για την ενίσχυση των αδυνάτων ώστε αυτοί να έχουν πρόσβαση σε βασικά αγαθά όπως η υγεία και η παιδεία ενώ ο πάροχος των σχετικών υπηρεσιών δεν χρειάζεται να είναι δημόσιος (μπορεί βεβαίως να είναι ιδιωτικός αλλά μη κερδοσκοπικός φορέας, μοντέλο πολύ επιτυχημένο στην ανώτατη Παιδεία διεθνώς).

Σήμερα ο Έλληνας φορολογούμενος πληρώνει για άθλιες κατά κανόνα “δωρεάν δημόσιες υπηρεσίες” ενώ συχνά ξαναπληρώνει μέσω της συμμετοχής ή της προσφυγής σε ιδιωτικά θεραπευτήρια, πανεπιστήμια του εξωτερικού κ.λ.π. σε αντίθεση με το φαγητό του Μακεδονία Παλλάς που έτρωγαν τα λιγούρια του παραδείγματός μας, που τότε ήταν πολύ καλό.