Σε λάθος κατεύθυνση το ηλεκτρονικό τιμολόγιο

Οι κλαδικές οργανώσεις Ένδυσης-Υπόδησης (ΣΚΕΕ, ΣΕΠΕΕ, ΕΛΣΕΒΒΥΕ) θεωρούν ιδιαίτερα σημαντική την πρωτοβουλία του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης για την υιοθέτηση του ηλεκτρονικού τιμολογίου. Η σημασία του ηλεκτρονικού επιχειρείν για τον κλάδο ένδυσης-υπόδησης είναι πολύ μεγάλη. Οι κλαδικοί Σύνδεσμοι υπήρξαν πρωτοπόροι στο χώρο αφού ήδη από το 1993 φιλοξένησαν το EDI Awareness Center στην Ελλάδα. Διαθέτουν μεγάλη πρακτική εμπειρία συμμετέχοντας ενεργά στην ανάπτυξη προτύπων τόσο στην ομάδα EDITEX-Europe όσο και στα νεότερα πρότυπα που αναπτύχθηκαν στα πλαίσια της δράσης ebiz-TCF (electronic business- textiles, clothing & footwear). Σημειωτέον ότι μέλη των συνδέσμων (μεταξύ αυτών και η Νότα) είναι μεταξύ των πρώτων εταιρειών στην Ευρώπη που έχουν εφαρμόσει πιλοτικά τα νέα αυτά πρότυπα.

Το ηλεκτρονικό τιμολόγιο μπορεί και πρέπει να αποτελέσει καταλύτη για την γενικότερη υιοθέτηση τεχνολογιών ηλεκτρονικού επιχειρείν στην χώρα μας. Με βάση ωστόσο την περιορισμένη πληροφόρηση που έχει αναρτηθεί προς διαβούλευση οι ΣΕΠΕΕ/ΣΚΕΕ/ΕΛΣΕΒΥΕ κρίνουν ότι ο σχεδιασμός του κινείται σε λάθος κατεύθυνση. Το ηλεκτρονικό τιμολόγιο δεν είναι εργαλείο της φορολογικής διοίκησης αλλά, ως μέρος του ευρύτερου ηλεκτρονικού επιχειρείν, πολύτιμο εργαλείο ανταγωνιστικότητας για της επιχειρήσεις. Ο σχεδιασμός του έχει γίνει με κριτήριο τις ανάγκες του φοροεισπρακτικού μηχανισμού τις οργανωτικές/δομικές παθογένειες του οποίου αναπαράγει. Για το λόγο αυτό είναι σημαντικό να γίνει επανασχεδιασμός αφού αλλάξει/καταργηθεί και ο ΚΒΣ όπως έχει ανακοινωθεί . Για τον ίδιο λόγο η υλοποίηση του τιμολογίου πρέπει να γίνει πάνω στο αντίστοιχο τιμολόγιο της UBL (Universal Business Language) η οποία παρέχει πολύτιμες δυνατότητες στις επιχειρήσεις και η οποία είναι απόλυτα συμβατή με το semantic data model. (βλ. http://ubl.xml.org/forum/einvoicing-%E2%80%93-the-european-saga ). Οι πλέον επιτυχημένες εφαρμογές e-invoicing διεθνώς έχουν γίνει με βάση την UBL την οποία χρησιμοποιεί για e-invoicing και η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Οι πληροφορίες που έχουν αναρτηθεί δεν ορίζουν την πλατφόρμα messaging που θα χρησιμοποιηθεί. Στον βαθμό που προκριθεί η UBL η οποία στηρίζεται στο XML η καλύτερη σήμερα λύση είναι το ebMS (ebXML Messaging) που είναι ένα ασφαλές και ισχυρό πρωτόκολλο επικοινωνίας για ηλεκτρονικό επιχειρείν. Κυρίως είναι ανοικτό πρωτόκολλο η χρήση του οποίου θα εξασφαλίσει ότι α) η υποδομή σε κάθε επιχείρηση θα είναι αξιοποιήσιμη και για συναλλαγές μεταξύ επιχειρήσεων και όχι μόνο μεταξύ δημοσίου και επιχειρήσεων και β) ότι δεν θα επικρατήσουν ολιγοπωλειακές συνθήκες όπως π.χ. συμβαίνει στην αγορά των φορολογικών μηχανισμών.

To ηλεκτρονικό τιμολόγιο δεν είναι ελληνικό ή εθνικό. Το «ελληνικό» ηλεκτρονικό τιμολόγιο θα πρέπει να σχεδιαστεί ώστε να είναι πλήρως συμβατό με το ευρωπαϊκό για να χρησιμοποιείται από τις εταιρίες και στις ενδοκοινοτικές τους συναλλαγές (αλλά και στην συνέχεια και με τρίτες χώρες). Οι εταιρείες ένδυσης-υπόδησης είναι έντονα εξωστρεφείς και ως εκ τούτου η αξιοποίηση της συγκεκριμένης τεχνολογίας μπορεί να βοηθήσει σημαντικά την εξαγωγική προσπάθεια. Για το λόγο αυτό το σχεδιαζόμενο πρότυπο θα πρέπει κατά τις εκτιμήσεις μας να αναρτηθεί και στα Αγγλικά ώστε να μπορούν να παρέμβουν και stakeholders από την Ε.Ε.

Γενικότερα η διαδικασία της δημόσιας διαβούλευσης αν και θετική δεν επαρκεί ούτε χρονικά ούτε τεχνικά για ένα τόσο εξειδικευμένο θέμα. Εν προκειμένω είναι απαραίτητο να υπάρχει έμπειρη εκπροσώπηση την οποία δεν είναι εκ των πραγμάτων ικανές να παράσχουν οι τριτοβάθμιες οργανώσεις. Χρειάζεται επίσης ουσιαστική συμμετοχή κλαδικών συνδέσμων, διευθυντών πληροφορικής ελληνικών επιχειρήσεων και software houses. Το ηλεκτρονικό τιμολόγιο είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση και μπορεί υπό προϋποθέσεις να αποτελέσει πολύτιμο εργαλείο ανάπτυξης και βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας. Δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί κοντόφθαλμα ως εργαλείο φορολογικής συμμόρφωσης και πρέπει να σχεδιαστεί προσεκτικά με μία πολύ αυστηρότερη διαδικασία από αυτή που ακολουθείται μέχρι στιγμής.

Το καταστροφικό για την Ελλάδα φαινόμενο της «υστέρησης» στην αγορά εργασίας

Η «υστέρηση» (αγγλικά:Hysteresis) είναι μια υπόθεση αναφορικά με το επίπεδο ανεργίας σε μια οικονομία βάσει της οποίας μια βραχυπρόθεσμη αύξηση της ανεργίας συνήθως επιμένει ακόμη και εάν στη συνέχεια βελτιωθούν οι οικονομικές συνθήκες και δημιουργηθούν θέσεις εργασίας. Απλουστευτικά θα λέγαμε ότι και στην ανεργία ισχύει η λαϊκή ρήση «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού».

Το φαινόμενο της υστέρησης προκαλείται:

Α) από τις αγκυλώσεις στην αγορά εργασίας που προστατεύουν όσους ήδη εργάζονται και οδηγούν σε επίπεδα μισθών όπου δεν συμφέρει στους εργοδότες να προσλάβουν ανέργους, οι οποίοι ως γνωστόν δεν εκπροσωπούνται στις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Αυτό είναι γνωστό ως “insider/outsider model” και δε νομίζω ότι υπάρχει χώρα με πιο έντονο αυτό το φαινόμενο από την Ελλάδα (τουλάχιστον πριν τις ρυθμίσεις του μακροπρόθεσμου).

Β) Από το γεγονός ότι η  επί μακρόν ανεργία μειώνει τις ικανότητες του εργαζομένου ο οποίος από τη μία ξεχνά τις δεξιότητές του και από την άλλη δεν ακολουθεί την τεχνική/μεθοδολογιακή πρόοδο που εν τω μεταξύ συντελείται στο αντικείμενό του. Έτσι ακόμη και εάν η ανάκαμψη της οικονομίας δημιουργήσει θέσεις εργασίας ο μακροχρόνια άνεργος δεν έχει τις ικανότητες και ενίοτε τη διάθεση, να τις καλύψει. Στη χώρα μας υπάρχει και μια δραματική πτυχή αυτού του φαινομένου η οποία αφορά στους νέους που αδυνατούν να βρουν απασχόληση με αποτέλεσμα να μην αποκτούν κατ'αρχήν τις κρισιμότατες δεξιότητες και την εμπειρία που προσφέρει μια θέση εργασίας.  Έτσι οι μισοί νέοι κάτω των 25 ετών που δεν έχουν βρει δουλειά είναι  π.χ. σαν τους γυμναστές οι  οποίοι μέχρι να διορισθούν μέσω επετηρίδας έχουν γίνει 150 κιλά και είναι εν τοις πράγμασι ανίκανοι προς εργασία (όχι ότι αυτό έχει καμία σημασία στο δημόσιο).

Η βαθύτατη ύφεση έχει εκτινάξει την ανεργία σε πραγματικά εφιαλτικά επίπεδα. Στο επίσημο ποσοστό που άγγιζε πέρσι τον Δεκέμβριο το 21%, δεν συμπεριλαμβάνονται  όσοι εργάζονται και δεν πληρώνονται ο αριθμός των οποίων ξεπερνά τους 400.000, όσοι εργάζονται με μειωμένο ωράριο, λιγότερες ημέρες ή εκ περιτροπής αλλά και οι στρατευμένοι νέοι οι οποίοι είναι και αυτοί στην πραγματικότητα άνεργοι. Παρενθετικώς η στράτευση ακόμη και στις καλές οικονομικά εποχές προκαλούσε τρόπον τινά το φαινόμενο της υστέρησης κυρίως στις περιπτώσεις των εξ αναβολής κληρωτών.

Το φαινόμενο της υστέρησης παρουσιάζεται και σε προηγμένες οικονομίες με υψηλή ανταγωνιστικότητα. Σε οικονομίες με βαρύτατες δομικές αδυναμίες, εκτεταμένη διαφθορά, χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης και δεξιοτήτων όπως η ελληνική αυτό έχει τραγικές συνέπειες. Κάθε θέση εργασίας που χάνεται αναπληρώνεται πολύ δύσκολα και ακόμη και όταν (εάν) παρουσιάσουμε επιτέλους ανάπτυξη δεν θα έχουμε το ανθρώπινο δυναμικό να την τροφοδοτήσουμε σε καμία βαθμίδα (το ιδιαίτερα εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό μεταναστεύει με αυξανόμενους ρυθμούς οδηγώντας σε ένα εκτεταμένο brain drain).

Η ανάσχεση της αύξησης της ανεργίας πρέπει να αποτελέσει την πρώτη προτεραιότητα. Το υπουργείο Εργασία θα διοχετεύσει 1,2 δις Ευρώ σε δράσεις απασχόλησης οι οποίες συναγωνίζονται η μία την άλλη σε βαθμό ανοησίας (π.χ. πρόγραμμα εκμάθησης σελίδων κοινωνικής δικτύωσης σε αστέγους και άλλες ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, απασχόληση σε Δήμους η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων ήδη απασχολούν πολλαπλάσιο προσωπικό αυτού που χρειάζεται). Ταυτόχρονα δεν κάνει απολύτως τίποτα για την άρση των αγκυλώσεων  στον τρόπο υπολογισμού των αμοιβών, στις αποζημιώσεις απόλυσης και στις μη μισθολογικές επιβαρύνσεις (βλ. Αλλού πρέπει να τραβηχτούν οι «κόκκινες γραμμές» στα εργασιακά).  

Σε ένα εξαιρετικό άρθρο στην Καθημερινή της 31.12.2011 ο καθηγητής Κώστας Μεγήρ γράφει «στην Ελλάδα η αγορά εργασίας περιορίζεται συστηματικά από υπερβολικές ρυθμίσεις. Το αποτέλεσμα είναι η υψηλή ανεργία και μία από τις χαμηλότερες παραγωγικότητες ανά εργατοώρα στην Ευρωπαϊκή Ενωση». Και συνεχίζει: «το πρόβλημα με την αγορά εργασίας έγκειται στην πληθώρα των περίπλοκων ρυθμίσεων, των διακρίσεων ανάμεσα σε κατηγορίες εργαζομένων όσον αφορά τους κανονισμούς για τις απολύσεις και τον ρόλο που παίζουν τα συνδικάτα.[..]. Οι όροι εργασίας μπορούν και πρέπει να ρυθμίζονται από ιδιωτικές συμβάσεις σε μια αγορά που διέπεται από ανταγωνισμό, και όχι με νομοθετήματα». 

Η αποκατάσταση της λειτουργίας της αγοράς εργασίας αποτελεί προϋπόθεση εξόδου από την κρίση σε συνδυασμό με την δημιουργία κατάλληλων συνθηκών για επενδύσεις με την μείωση του κράτους, την πάταξη της διαφθοράς, την αποκατάσταση της λειτουργίας της δικαιοσύνης και την δραματική βελτίωση της αποτελεσματικότητας του κράτους. Διότι ταυτόχρονα με το φαινόμενο της υστέρησης στην απασχόληση συντελείται και μια ταχεία συρρίκνωση του κεφαλαίου, το οποίο σε αντίθεση με την κρατούσα αντίληψη στην Ελλάδα, αποτελεί την βασικότερη πηγή πλούτου και ευημερίας σε μια οικονομία. Εάν δεν αναπληρωθεί το κεφάλαιο που χάνεται συνεπεία της ύφεσης, της διαφθοράς, των αδυναμιών στη δικαιοσύνη και της έλλειψης αποτελεσματικών θεσμών τότε σε συνδυασμό με το φαινόμενο της «υστέρησης» είμαστε όντως χαμένοι.


* Δημοσιεύθηκε στις 20.05.2012 στην Καθημερινή της Κυριακής

H πληροφορική του τσαντιριού

Με τα χρήματα που έχει δαπανήσει το ΙΚΑ σε συστήματα πληροφορικής θα έπρεπε σήμερα να βρίσκεται στην αιχμή της τεχνολογίας. Αντ’ αυτού την χρησιμοποιεί όπως οι Λίβυοι νομάδες τα σπίτια που τους έχτισε προ πολλών δεκαετιών ο αλήστου μνήμης Καντάφι. Οι ευεργετηθέντες βόλευαν σε αυτά τις κατσίκες τους και κοιμόντουσαν έξω, σε τσαντίρι όπως είχαν συνηθίσει επί χιλιετίες.

Σε e-mail που μου έστειλε ο διοικητής του ΙΚΑ στις 9.3 διάβασα με έκπληξη τα ακόλουθα (το παραθέτω verbatim)

“Αγαπητοί κύριοι/κυρίες,

με την παρούσα επιστολή θα θέλαμε να σας υπενθυμίσουμε ότι με βάση τα στοιχεία που τηρούνται στο Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα (Ο.Π.Σ. - Ι.Κ.Α.) υφίσταται βεβαιωμένη οφειλή σας προς το Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ., παρόλο που έχουν ήδη προηγηθεί ανάλογες επιστολές υπενθύμισης από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Ιδρύματος.”

Ακολουθεί πλήθος παραγράφων γραμμένων με τα συνήθη άθλια και συχνά ακατανόητα ελληνικά της δημόσιας διοίκησης στα οποία γίνεται απόπειρα παρουσίασης της νέας “ρύθμισης”. Η επιστολή καταλήγει:

“*Προσοχή! Η παρούσα επιστολή είναι ενημερωτικού χαρακτήρα και αποστέλλεται μαζικά σε όλους τους εργοδότες. Σε περίπτωση μη ύπαρξης οφειλών προς το Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ. να μην ληφθεί υπόψη.”

Επειδή ως πολίτης ανησύχησα απέστειλα με τη σειρά μου μήνυμα στον κύριο Σπυρόπουλο στο οποίο γράφω “Διαβάζοντας την πρώτη και την τελευταία παράγραφο της επιστολής σας φρονώ ότι ο συντάκτης της πρέπει να απευθυνθεί πάραυτα στις υπηρεσίες ψυχικής υγείας του Ιδρύματός σας διότι πάσχει εμφανώς από σχιζοφρένεια. Με την ευκαιρία να παρατηρήσω ότι το γεγονός ότι έχετε επενδύσει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ σε μηχανογράφηση και δεν μπορείτε να στείλετε επιστολή μόνο σε αυτούς που έχουν οφειλές αποτελεί μείζον θέμα.”

Παρόμοια εμπειρία είχα και με την Γενική Γραμματεία Πληροφορικών (sic) Συστημάτων του Υπουργείου Οικονομικών η οποία αφού μου είχε στείλει λάθος ειδοποίηση (η οποία τουλάχιστον έγραφε την εταιρεία στην οποία αφορούσε), έστειλε δεύτερο μήνυμα γράφοντας:

«Αγαπητέ/ή κύριε/α,

Σε συνέχεια της ηλεκτρονικής ειδοποίησης με θέμα "Ένταξη στη ρύθμιση ληξιπρόθεσμων οφειλών" που σας αποστείλαμε, σχετικά με την ύπαρξη ληξιπρόθεσμων χρεών σας σε Δ.Ο.Υ., θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε οτι σας εστάλη εκ παραδρομής και για το λόγο αυτό ΜΗΝ τη λάβετε υπόψη σας.

Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση σας.”

Η απάντησή μου ήταν η εξής

“Τα λάθη είναι ανθρώπινα ακόμη και όταν προκαλούν αναστάτωση όπως το απαράδεκτο e-mail σας. Οι στοιχειώδεις κανόνες ευπρέπειας θέλουν όταν κάποιος κάνει λάθος να ζητά συγγνώμη. Την κατανόηση του άλλου ζητά κανείς όταν κάνει κάτι για το οποίο δεν έχει επιλογή (π.χ. κλείνει έναν δρόμο για επισκευή).”

Το ΙΚΑ και η ΓΓΠΣ έχουν κατασπαταλήσει δεκάδες, ίσως και εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ σε συστήματα πληροφορικής η αθλιότητα των οποίων ξεπερνά κάθε όριο. Αρκεί κανείς να μπει στις ηλεκτρονικές υπηρεσίες του ΙΚΑ ή στο Taxisnet και να συγκρίνει τη λειτουργικότητα με π.χ. ένα σύστημα e—banking οποιασδήποτε τράπεζας. Ο δε εισαγγελέας αντί να ασχοληθεί με τους επίδοξους δολοφόνους του Κωστάκη δεν θα έπρεπε καλύτερα να ασχοληθεί με τον βόθρο που λέγεται «έργα πληροφορικής του δημοσίου».
 

Το PSI επέτυχε. Ο ασθενής απόθανε

Η επιτυχής ολοκλήρωση του PSI παρά τους σοβαρούς αστερίσκους (συμπεριφορά ορισμένων ταμείων, απομείωση της αξίας των ομολόγων που κατείχαν μικροεπενδυτές και εταιρείες που τα είχαν λάβει ως πληρωμή κλπ) αποτελεί μετά βεβαιότητος ένα θετικό γεγονός. Όπως βέβαιο είναι ότι δύσκολα θα είχε γίνει π.χ. με τον θλιβερό κύριο Πετσάλνικο ή κάποιον άλλον από τους λούμπεν πολιτικούς μας, στη θέση του πρωθυπουργού. Μία τυχόν αποτυχία θα πυροδοτούσε ανεξέλεγκτες καταστάσεις αφού ούτε η Ιταλία, ούτε η Ισπανία έχουν διαφύγει ακόμη τον κίνδυνο. Ωστόσο, οι δύο αυτές χώρες και κυρίως η Ιταλία καταβάλουν, σε πλήρη αντίθεση με εμάς, συντονισμένες, οργανωμένες και σοβαρές προσπάθειες για να νοικοκυρέψουν τα του οίκου τους. Όταν αποφασίστηκε το δεύτερο σχέδιο διάσωσης της Ελλάδος τον περασμένο Οκτώβριο ήταν πολύ πιο κοντά στην πραγματικότητα σε σχέση με το πρώτο μνημόνιο, την αποτυχία και του σχεδιασμού του οποίου εμμέσως παραδεχόταν (η αποτυχία βεβαίως είχε να κάνει κυρίως με την μη υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων που προέβλεπε). Το μέγα ερώτημα είναι το κατά πόσον αρκεί σήμερα για να μας σώσει. Η απόφαση ελήφθη τον Οκτώβριο, δύο μήνες μετά το απονενοημένο του Βαγγέλη (ο άνθρωπος δεν είναι από καμία πλευρά «Ευάγγελος», περισσότερο στον «Βαγγέλα» φέρνει) Βενιζέλου με την τρόικα που αποσταθεροποίησε εντελώς την οικονομία και δυσχέρανε τη θέση μας με γεωμετρική πρόοδο. Τότε η απόφαση (του PSI, όχι η εγκληματική ανοησία του Βαγγέλα) ήταν όντως γενναία και ενδεχομένως επαρκής εάν έκτοτε τα πράγματα δεν είχαν εκτροχιασθεί εντελώς.


Χθες η ΕΛΣΤΑΤ αναθεώρησε επί τα χείρω τα στοιχεία για το δ΄τρίμηνο 2011 και προβλέπει μείωση του ΑΕΠ κατά 7,5%, έναντι του 7%, της αρχικής εκτίμησης. Η συνολική ετήσια ύφεση διαμορφώθηκε μια ανάσα πριν από το εφιαλτικό 7%. Με βάση τα στοιχεία για την εκτέλεση του προϋπολογισμού για τον Ιανουάριο του 2012 οι εισπράξεις από ΦΠΑ εξαιρουμένων των πετρελαιοειδών και του καπνού, που αφορούν κυρίως τις πωλήσεις Δεκεμβρίου και για τις μικρότερες εταιρείες του τελευταίου τριμήνου του προηγούμενου έτους, ήταν φέτος 1.496 δις ευρώ έναντι 1.953 δις ευρώ πέρσι, δηλαδή συνολικά μειωμένες κατά 23,4%! Η ανεργία έφθασε το 21% χωρίς να περιλαμβάνει τους νέους που δεν έχουν προσληφθεί και απολυθεί ποτέ, τους εργαζόμενους που δεν έχουν απολυθεί μεν αλλά δεν πληρώνονται, τις δεκάδες χιλιάδες περιπτώσεις στις οποίες έχουν μειωθεί οι ημέρες και ώρες απασχόλησης αλλά και τους επίσης δεκάδες χιλιάδες κληρωτούς που υπηρετούν στις Ένοπλες Δυνάμεις και αποσύρονται τεχνητά από την αγορά εργασίας για ένα έτος. Οι εξαγωγές εμφανίζουν κατά το τελευταίο τρίμηνο σημαντική κόπωση τόσο εξ αιτίας της έλλειψης εμπιστοσύνης των πελατών όσο και του γεγονότος ότι ο προαναφερθείς Βαγγέλας δεν επιστρέφει τα οφειλόμενα από ΦΠΑ ποσά στις εξαγωγικές επιχειρήσεις οι οποίες ασφυκτιούν από πλευράς ρευστότητος. Οι κρατήσεις τουριστών εμφανίζονται σημαντικά μειωμένες σε μεγάλο βαθμό χάρη και στις άοκνες προσπάθειες του ΠΑΜΕ και της παλαβής αριστεράς να ζήσει κάθε τουρίστας τέτοιο μύθο στην Ελλάδα που να μην θέλει να ξαναγυρίσει ποτέ.


Την ίδια στιγμή οι οριζόντιες περικοπές και η αποσυνδεδεμένη κατά το πλείστον από το εισόδημα φορολογία σπρώχνουν όλο και βαθύτερα την οικονομία σε ύφεση ενώ ταυτόχρονα στερούν σε πολίτες και επιχειρήσεις κάθε διέξοδο διαφυγής. Η παρανοϊκή φορολογία στα ακίνητα καθιστά αδύνατη την εκποίησή τους για κάλυψη υποχρεώσεων και τρεχουσών αναγκών και ταυτόχρονα καταβαραθρώνει την αξία τους. Η αθέτηση της υπογραφής της κυβέρνησης στο θέμα των απολύσεων (το πρώτο μνημόνιο προέβλεπε την εξίσωσή των αποζημιώσεων υπαλλήλων και εργατών) καθιστά δύσκολη έως αδύνατη την προσαρμογή των επιχειρήσεων στα νέα επίπεδα ζήτησης με αποτέλεσμα σε πολλές περιπτώσεις να καταλήγουν αύτανδρες. Η άκριτη οριζόντια περικοπή στις αποδοχές τόσο αυτών που δούλευαν όσο και αυτών που μας δούλευαν, αντί της απόλυσης των τελευταίων έχει φέρει τη χώρα στα τελευταία της. Χωρίς χειρουργικά στοχευμένες επεμβάσεις και σαρωτικές μεταρρυθμίσεις η προσωρινή αιμοδυναμική σταθεροποίηση που μας προσφέρει το PSI θα πάει χαμένη. Αλλά ποιος θα τις κάνει;  Ο Κουτρουμάνης που «έκλεισε» την Εργατική Εστία και Κατοικία μετατάσσοντας το σύνολο των υπαλλήλων τους στον ΟΑΕΔ και διατηρώντας την επιβάρυνση; H Διαμαντοπούλου που έκανε την μοναδική σοβαρή μεταρρύθμιση και έφυγε αφήνοντάς την στο στόμα του λύκου; Ο Χρυσοχοϊδης που δήλωνε στις αρχές του 2011 στο Reuters ότι θα έχουμε ανάπτυξη το τρίτο τρίμηνο του ίδιου χρόνου χωρίς να κάνει απολύτως τίποτα γι'αυτό ως αρμόδιος Υπουργός;


Ο ασθενής απόθανε. Φοβάμαι ότι αυτό το ξέρουν και οι ξένοι οι οποίοι μας διατηρούν οριακά στη ζωή μέχρι να μην κινδυνεύουν και αυτοί από τον θάνατό μας.