Οι Ουγγρικές Επενδύσεις κατακλύζουν τη χώρα μας επιταχύνοντας την έξοδο από την κρίση

Πρόσφατα ο (κατά τύχη) Υφυπουργός Εξωτερικών επισκέφθηκε την Ουγγαρία και παρότρυνε τους εκεί επιχειρηματίες να επενδύσουν στην Ελλάδα, «υπογραμμίζοντας τις αλλαγές που έχουν γίνει στην επενδυτική νομοθεσία, αλλά και τη συνολική αναμόρφωση του διοικητικού μηχανισμού, με αποτέλεσμα το (sic) πιο φιλικό επενδυτικό περιβάλλον”.   Στην Ουγγαρία, σε αντίθεση με την Ελλάδα, ο βασικός μισθός είναι ένας και δεν αναπροσαρμόζεται βάσει προϋπηρεσίας με αποτέλεσμα οι, δώδεκα και όχι δεκατέσερις, μισθοί να διαμορφώνονται ελεύθερα βάσει παραγωγικότητας. Το κόστος ενός νεοεισερχόμενου είναι κάτω από 6.000 ευρώ, περίπου δηλαδή το 1/3 σε σχέση με την Ελλάδα, σχέση η οποία βελτιώνεται υπέρ της Ουγγαρίας  όταν πρόκειται για τον συνολικό μέσο όρο αποδοχών χάρη στην απουσία «ωριμάνσεων» και «θεσμικών». Σε περίπτωση απόλυσης η εταιρεία καταβάλλει ένα μισθό (η προειδοποιεί ένα μήνα πριν) ενώ δεν υφίσταται όριο ομαδικών απολύσεων. Η εφορία δεν λαδώνεται ούτε ενοχλεί τις επιχειρήσεις που λειτουργούν εντός της νομικότητας. Το φορολογικό σύστημα είναι σταθερό (η πρόσφατη μεταβολή ήταν μάλιστα θετική για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις) και ιδιαίτερα απλό, και φθηνότερο από πλευράς κόστους συμμόρφωσης, σε σχέση με την Ελλάδα ενώ ο συντελεστής φορολογίας για τις μικρές επιχειρήσεις είναι 10% και το Ουγγρικό δημόσιο, σε αντίθεση με το Ελληνικό, επιστρέφει τον ΦΠΑ στις επιχειρήσεις.  Η δικαιοσύνη στην Ουγγαρία λειτουργεί γρήγορα, σωστά και αποτελεσματικά. Η θέση της χώρας επιτρέπει την οδική μεταφορά αγαθών μέσα σε 24 ώρες στην καρδιά της Ευρώπης (Γαλλία, Γερμανία, Αυστρία, Ελβετία, Ιταλία) ενώ είναι ιδιαίτερα προνομιακή λόγω των δεσμών της με τη Ρωσία.  Οι Ούγγροι έχουν υψηλό επίπεδο μόρφωσης και είναι μεθοδικοί και εργατικοί ενώ καμία εταιρεία δεν κινδυνεύει π.χ. από αποκλεισμό του Π.Α.Μ.Ε. Στην Ουγγαρία οι απεργίες είναι σπάνιες ενώ οι δρόμοι δεν κλείνουν ποτέ, εκτός όταν εκδηλώνονται ακραία καιρικά φαινόμενα. Επειδή λοιπόν δεν έχουμε δει ακόμη τον αναμορφωμένο διοικητικό μηχανισμό ούτε το φιλικό επενδυτικό περιβάλλον αναρωτιέται κανείς τι σκεπτόταν ο ΥΦΥΠΕΞ όταν καλούσε τους Ούγγρους στο Ελληνικό επενδυτικό Ελντοράντο.  Επειδή εμείς οι Έλληνες έχουμε μια ροπή προς την συνωμοσιολογία πιστεύω ότι τελικά η πρόσκληση ήταν παγίδα (αυτό που λέμε trick question). Επειδή δηλαδή μόνο φρενοβλαβής Ούγγρος θα επένδυε ποτέ στην Ελλάδα η ερώτηση είχε σχεδιαστεί ακριβώς για διαγνωστικούς λόγους.  Όποιος δηλαδή Ούγγρος ανταποκρινόταν θετικά στο κάλεσμα θα απομακρυνόταν διακριτικά, στα πρότυπα της πάλαι ποτέ Σοβιετικής Ενώσεως, στο πλησιέστερο ψυχιατρείο για «αναμόρφωση». Γιατί, ως γνωστόν, οι Ούγγροι δεν έχουν τον κατά Λούκα(ν) βασικό λόγο για τον οποίο γίνονται(?) επενδύσεις στη χώρα μας, δηλαδή τον πατριωτισμό των Ελλήνων.