Οι υδραυλικοί είναι ίσως οι πλέον καλοπληρωμένοι, δυσκολόβρετοι & temperamental τεχνίτες. Όπως και οι καρδιοχειρουργοί, η επέμβασή τους έχει συχνά τον χαρακτήρα του επείγοντος με ολέθριες συνέπειες σε περίπτωση καθυστέρησης. Η τιθάσευση του νερού (ή στην περίπτωση του καρδιοχειρουργού η αιμοδυναμική σταθεροποίηση του ασθενούς) είναι δύσκολη υπόθεση διότι το πολύτιμο αυτό αγαθό ακολουθεί συγκεκριμένους κανόνες φυσικής συμπεριφοράς, η έλλειψη γνώσης των οποίων οδηγεί στην καταστροφή. Ο υδραυλικός γνωρίζει καλά ότι η πίεση του νερού στο δίκτυο πρέπει να κινείται εντός συγκεκριμένων ορίων. Κάτω από αυτά το νερό δεν τρέχει και πάνω από αυτά βρίσκει διέξοδο στο πλέον αδύνατο σημείο του δικτύου μετατρέποντας το σπίτι σε (αφορολόγητη) πισίνα. Δεδομένου ότι και το χρήμα στην οικονομία παρουσιάζει υδραυλική συμπεριφορά ανάλογη με αυτή του νερού, ίσως η λύση στα δεινά μας είναι η τοποθέτηση ενός πεπειραμένου υδραυλικού στη θέση του Υπουργού των Οικονομικών, ακόμη και εάν δεν μας κόψει απόδειξη για τις καλές του υπηρεσίες. Ο νέος Υπουργός- Υδραυλικός θα αντιλαμβανόταν ότι μια ελληνική επιχείριση που αντιμετωπίζει σήμερα πολύ μεγάλη μείωση του τζίρου της και ταυτόχρονα τεράστια αύξηση των φορολογικών της υποχρεώσεών της θα αναγκαστεί να προχωρήσει σε κινήσεις αποκατάστασης της χρηματοοικονομικής της σταθερότητας. Και επειδή οι κανόνες των χρηματοροών είναι όπως προείπα εξίσου άκαμπτοι με αυτούς της υδραυλικής, οι εταιρείες προχωρούν στη μόνη δυνατότητα που τους απομένει, αυτό που στην Ιαπωνική αποδίδεται κομψά & εύηχα ως «κάτα-τατάκι» όπου «κάτα» είναι ο ώμος και «τατάκι» το χτύπημα, δηλαδή σε απολύσεις. Έτσι ο νέος Υπουργός θα φρόντιζε αντί να φορολογήσει μέχρις θανάτου τις επιχειρήσεις, να τις ανακουφίσει δεδομένου ότι η καθαρά παρούσα αξία των μελλοντικών φορολογικών εσόδων και ασφαλιστικών εισφορών από ένα ανοικτό μαγαζί είναι σαφώς μεγαλύτερη από την πρόσκαιρη εξοντωτική φορολόγηση η οποία μετά βεβαιότητος θα το κλείσει. Σε απλούστερους όρους εάν θανατώσουμε μια νεαρή αγελάδα για το κρέας της θα χάσουμε πολλούς τόνους γάλα στο μέλλον. Ο καλός μας Υδραυλικός-Υπουργός θα γνώριζε επίσης ότι δεν έχει νόημα να τροφοδοτήσεις με νερό το δίκτυο εάν πρώτα δεν έχεις αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις διαροές. Το να φορολογείς μέχρις εξοντώσεως τους πάντες (και κυρίως τους μη φοροφυγάδες) είναι δώρον άδωρον όσο τα χρήματα πηγαίνουν για την μισθοδοσία εκατοντάδων χιλιάδων αχρήστων στις ΔΕΚΟ, στους ΟΤΑ αλλά και στην κεντρική κυβέρνηση και για τεράστιες περιττές δαπάνες ων ουκ έστιν αριθμός. Δεν είναι τυχαίο ότι στην πραγματικότητα οι έγκριτοι οικονομολόγοι του ΔΝΤ και της Επιτροπής έπεσαν επικίνδυνα έξω στις προβλέψεις τους. Και θα πέσουν ακόμη περισσότερο όσο τα φορολογικά έσοδα από την πραγματική οικονομία θα στερεύουν και το Υπουργείο Οικονομικών υπό το κράτος του πανικού θα επιβάλλει νέους φόρους προσπαθώντας εις μάτην να διατηρήσει την πίεση στο δίκτυο-σουρωτήρι.
No comments:
Post a Comment