Δεν σας έκανα εγω υπόδειξη στη δουλειά σας κύριε!

Πρόσφατα χρειάστηκε να μπώ εποχούμενος στην οδό Λεωχάρους, μετά από ένα εταιρικό bbq στην ταράτσα της Νότα, για να παραλάβω δύο από τους καλεσμένους ώστε να τους πάω στα σπίτια τους. Παρενθετικώς ο συγκεκριμένος δρόμος δεν ξεπερνά τα 250 μέτρα σε μήκος ενώ κοντά στο τέλος του βρίσκεται το αστυνομικό τμήμα (Η Νότα είναι στο τρίτο κτίριο από την αρχή του). Είχα λοιπόν σταματήσει για να φορτώσω (όπως λένε και οι ταρίφες) όταν κάποιος αρχίσει να μου φωνάζει να κάνω όπισθεν. Συνειδοτοποίησα ότι α) ο κάποιος ήταν αστυνομικός σε περιπολικό που είχε σταματήσει πίσω μου και β) ότι στο τμήμα είχαν κλείσει τον δρόμο τοποθετώντας ειδικά πλαστικά τοιχία (αυτά που κανονικά γεμίζουν με νερό) μπροστά από αυτό.

Μοιράστηκα λοιπόν με τον όργανο, ευγενικά και στον πληθυντικό αριθμό, την παρατήρηση ότι όταν θέλουν να κλείνουν την Λεωχάρους καλό είναι να τοποθετούν τα εμπόδια στην είσοδο του δρόμου στην διασταύρωση με την Πραξιτέλους και όχι μπροστά στο τμήμα για να λάβω την απάντηση "εγώ δε σας έκανα υπόδειξη για την δουλειά σας κύριε".

Εδώ θυμάται κανείς τον Κονδύλη που έγραφε

"Το γεγονός ότι η μεγάλη μάζα των δημοσίων υπαλλήλων όλων των βαθμίδων προερχόταν από στρώματα καθυστερημένα από πολιτισμική άποψη είχε σοβαρές επιπτώσεις στο ποιόν του κρατικού μηχανισμού, του οποίου η λειτουργία πρόσκοπτε αδιάκοπα όχι μόνο στην αγραμματοσύνη, τη στενοκεφαλιά, την κουτοπονηριά ή τη συμπλεγματικότητα, αλλά επίσης στην ανυπέρβλητη ανικανότητα του μέσου υπαλλήλου να προσανατολίσει τη δραστηριότητά του σε απρόσωπες, γενικές, αφηρημένες αρχές.."

Δεδομένου ότι, σε κάθε δουλειά, η υπόδειξη είναι εργαλείο βελτίωσης και προόδου είναι πολύ κρίμα ένα νέο παιδί να αντιδρά έτσι σε μία καλοπροαίρετη και καθ'όλα σωστή παρατήρηση. Δυστυχώς στην αστυνομία, τα χαρακτηριστικά που εύστοχα αποδίδει ο Κονδύλης σε οποιαδήποτε δημόσια υπερεσία, εμφανίζονται εντονότερα.