Ανακοινώθηκε πρόσφατα ότι τα μνημεία, μεταξύ των οποίων και το Καλλιμάρμαρο στάδιο, θα δίδονται για εκδηλώσεις, δείπνα κλπ, ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων. Η συγκεκριμένη πρακτική δεν ειναι καινούργια. Το 2006 πήραμε άδεια από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο και διοργανώσαμε το Board of Directors' dinner της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ένδυσης (IAF) στο αίθριο του έξοχου Βυζαντινού μουσείου της Θεσσαλονίκης μετά από μια συναρπαστική ιδιωτική ξενάγηση. Στα είκοσι και περισσότερα χρόνια που συμμετέχω στα συνέδρια της IAF είχα την αγαθή τύχη να δειπνήσω στην αίθουσα της Νυκτερινής περιπόλου του Ρέμπραντ στο Ρέικσμουζεουμ του Άμστερνταμ. Nα διασχίσω, με προσέκο ανά χείρας, τον περίφημο Βασσαριανό διάδρομο και να δειπνήσω στη συνέχεια στο Παλάτσο Βέκιο και, την επομενη ημέρα, στο Παλάτσο Κορσίνι στην Φλωρεντία. Να δειπνήσω στο περίφημο μουσείο Σμισθόνιαν στην Ουάσιγκτον, στο μουσείο Μαριτίμ στο Αμστερνταμ αλλά και στην Βουλή των Λόρδων στο Λονδίνο. Όπως και στο μάλλον βάρβαρο μουσείο της φύσης και του κυνηγιού στο Παρίσι. Να παραθέσω, ως πρόεδρος τότε της IAF, δείπνο με επίδειξη μόδας στα πλαίσια του διεθνούς διαγωνισμού νέων σχεδιαστών, στο Εθνικό Μουσείο της Ταϊπέι, που δόθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία του για τέτοιο σκοπό. Κανένας χώρος δεν υπέστη την παραμικρή ζημία, αντιθέτως αποκόμισε σημαντικά έσοδα και οι τυχεροί συμμετέχοντες μία μοναδική και θαυμάσια εμπειρία. Το ζητούμενο δεν είναι εάν πρέπει να δίδονται μοναδικοί διεθνώς χώροι για εκδηλώσεις αλλά οι κανόνες και οι διαδικασίες ασφαλείας που πρέπει να ακολουθούνται τόσο στο στάδιο της έγκρισης όσο και κατά τη διάρκεια της όποιας διοργάνωσης. Γιατί, σε κάθε περίπτωση, τα μνημεία αποκτούν αξία μέσω της διάδρασής τους με τους ανθρώπους. Γιατί χωρίς ανθρώπους να τα εκτιμήσουν και να νοιώσουν συγκίνηση τα μνημεία χάνουν την ψυχή τους.
No comments:
Post a Comment