Καταστροφές στην Αθήνα

Επιστολή μου που φιλοξενεί σήμερα (25.2.2012)  η "Καθημερινή"

"Κύριε διευθυντά

Ως ιδιοκτήτης ενός εκ των καταστημάτων που επλήγησαν από τα επεισόδια της 12ης Φεβρουαρίου, εξοργίστηκα από τη δήλωση του αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ. κ. Παπαγιαννόπουλου, στην οποία επανέλαβε τον ισχυρισμό που χρησιμοποιεί η Αστυνομία κάθε φορά που τα κάνει θάλασσα, δηλαδή ότι «βασική προτεραιότητα στον σχεδιασμό της ήταν η εξασφάλιση της σωματικής ακεραιότητας των πολιτών». Ομως δουλειά της Αστυνομίας είναι να εξασφαλίζει και τη σωματική ακεραιότητα και την ακεραιότητα της περιουσίας των πολιτών. Κρίνοντας μάλιστα από τον αριθμό των συνανθρώπων μας που κατέληξαν στο νοσοκομείο όσο και από τη βιβλική καταστροφή, η Αστυνομία απέτυχε τραγικά και στα δύο. Ειδικότερα σε ό,τι αφορά την προστασία της περιουσίας, ίσως πρέπει να αναρωτηθούν, τόσο ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη (sic) όσο και ο αρχηγός της Αστυνομίας, γιατί καμία ασφαλιστική εταιρεία δεν καλύπτει καταστήματα στο κέντρο της Αθήνας από ταραχές. Να αναρωτηθούν επίσης πού θα βρουν δουλειά οι εκατοντάδες νέοι άνεργοι που απασχολούντο στα καταστήματα τα οποία δεν θα ανοίξουν ξανά. Οι ευθύνες τόσο της πολιτικής όσο και της φυσικής ηγεσίας της Αστυνομίας είναι βαρύτατες. Σε οποιαδήποτε πολιτισμένη χώρα θα είχαν παραιτηθεί ήδη τόσο ο κ. υπουργός όσο και ο κ. Παπαγιαννόπουλος. Αλλά η Ελλάδα, σε θέματα παραίτησης υπουργών και υπευθύνων, κάθε άλλο παρά πολιτισμένη είναι.

Βασίλης Μασσέλος / Αθήνα"

* Δε νομίζω ότι υπάρχει πολιτικός που ενσαρκώνει καλύτερα αυτήν ακριβώς την έλλειψη πολιτισμού από τον Χρηστάκη τον Παπουτσή.

Η φραπεδιά ως σύμβολο της κρίσης

Σκεφτόμουν ότι η αθλιότατη φραπεδιά συμπυκνώνει τα αίτια αλλά και τα αποτελέσματα της κρίσης που ζούμε. Πριν την έλευση του στιγμιαίου καφέ η Ελλάς έπινε ελληνικό (σωστότερα τούρκικο) καφέ, σχετικά καλής ποιότητας. Εισήγαγε κόκκους καφέ οι οποίοι ψήνονταν σε μικρά καφεκοπτεία και αργότερα βιοτεχνίες – βιομηχανίες. Προπολεμικά μάλιστα τα καλά σπίτια καβούρντιζαν και άλεθαν οίκοθεν τον καφέ. Με την επικράτηση της φραπεδιάς ο Έλληνας άρχισε να πίνει πολύ κακής ποιότητας καφέ (στα Ισπανικά λένε ότι “Nescafe on es café” δηλαδή ότι ο Νεσκαφέ δεν είναι καφές) τόσο λόγω της πρώτης ύλης όσο και εξ αιτίας της καταστρεπτικής για τη γεύση (και όχι μόνο) επεξεργασίας. Έτσι αντί να εισάγουμε πολύ φθηνούς κόκκους καφέ, εισάγουμε κυρίως έτοιμα προϊόντα με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται το έλλειμμα του εμπορικού μας ισοζυγίου που είναι η κύρια πηγή όλων των οικονομικών μας προβλημάτων. Πέραν αυτού η φραπεδιά είναι το σύμβολο της αεργίας στο Δημόσιο. Οι στρατιές Μονίμων Πολιτικών Υπαλλήλων, Συμβάσεως Εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου (ΣΕΙΔ) Υπαλλήλων, αξιωματικών, υπαξιωματικών και, σε μικρότερο βαθμό, κληρωτών συνθέτουν το Πολεμικό Ναυτικό ή άλλως την λεγόμενη «Αυτοκρατορία του Φραπέ» αφού εκεί περνούν το μεγαλύτερο μέρος του εργασιακού τους βίου χτυπώντας ή πίνοντας φραπέ.  Το φαινόμενο αφορά γενικότερα ένα μεγάλο μέρος των δημοσίων υπαλλήλων ο υπέρογκος αριθμός των οποίων αποτελεί το δεύτερο μεγάλο αίτιο της κρίσης.  Εκτός από τα αίτια ο φραπές χαρακτηρίζει άριστα τα αποτελέσματα της κρίσης αφού στρατιές ανέργων ξημεροβραδιάζονται στα καφενεία μπροστά σε μια φραπεδιά μέχρι να λιώσει ο πάγος και να ξεραθεί ο αφρός. Συμβολίζει τέλος το βαθύτερο αίτιο της κρίσης που είναι η αθλιότατη παιδεία. Κανείς επαΐων δεν πίνει κρύο καφέ γιατί τότε αναδεικνύονται όλα τα κακά του χαρακτηριστικά. Ούτε πίνει στιγμιαίο καφέ γιατί δεν υπάρχει χειρότερος. Ergo για όλα μας τα δεινά φταίει η φραπεδιά.

Άρση αντικινήτρων & μέτρα ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας

Στις 23 Ιουνίου 2009, στα γραφεία του Συνδέσμου Κατασκευαστών Ετοίμων Ενδυμάτων στην Αθήνα, παρουσιάσαμε στην κυρία Λούκα Κατσέλη τις ακόλουθες προτάσεις  με στόχο την άρση αντικινήτρων και την λήψη μέτρων ενίσχυσης της  ανταγωνιστικότητας:

“Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις του κλάδου ένδυσης αντιμετωπίζουν σοβαρά αντικίνητρα & αγκυλώσεις εξ αιτίας της γραφειοκρατίας, του φορολογικού συστήματος, του εργασιακού πλαισίου και του τραπεζικού συστήματος κλπ. Σήμερα οι εταιρείες ένδυσης έχουν μετεξελιχθεί σε οιονεί παροχής υπηρεσιών και έχουν ανάγκη από διαφοροποιημένα μέτρα ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητάς τους με έμφαση στον σχεδιασμό, στην εταιρική & περιβαλλοντική ευθύνη, στην εκπαίδευση & στην ηλεκτρονική επικοινωνία.

Ι. Γραφειοκρατία. Οι επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν υποχρεωτικές δαπάνες οι οποίες έχουν ξεπερασθεί από τις εξελίξεις και δεν προσφέρουν καμία προστιθέμενη αξία στο προϊόν, όπως π.χ.

• Η δημοσίευση των Ισολογισμών στον Τύπο
• Ο έλεγχος των Ανωνύμων Εταιρειών από ορκωτούς λογιστές ή κατόχους άδειας Οικονομικού Επιμελητηρίου
• Η εποπτεία των Ανωνύμων Εταιρειών από την οικεία Νομαρχία
• Η υποχρεωτική εγγραφή στα επιμελητήρια
• Η ανανέωση του Ειδικού Μητρώου Εξαγωγέων
• Τα υπέρογκα & μη ανταποδοτικά δημοτικά τέλη

οι οποίες συνολικά επιβαρύνουν σημαντικά & χωρίς λόγο τις επιχειρήσεις στερώντας τους πολύτιμους αναπτυξιακούς πόρους

Προτάσεις

• Κατάργηση της, καταστροφικής για το περιβάλλον, δημοσίευσης  των ισολογισμών στον τύπο & ηλεκτρονική ανάρτηση, με βάση το πρότυπο XBRL στην ιστοσελίδα του Εθνικού Τυπογραφείου
• Κατάργηση των υποχρεωτικών ελέγχων από ορκωτούς λογιστές ή μέλη του Οικονομικού Επιμελητηρίου σε εταιρείες με κύκλο εργασιών μικρότερο των 30εκ. Ευρώ(2006/46/EC-78/660/EEC: απλοποιημένοι ισολογισμοί για εταιρείες με κύκλο εργασιών έως 8.800.000€)
• Κατάργηση των διευθύνσεων Α.Ε.&Ε.Π.Ε. στις Νομαρχίες. Εποπτεία των εισηγμένων εταιριών από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς
• Υποχρεωτική εγγραφή σε έναν τουλάχιστον φορέα (επιμελητήριο ή αναγνωρισμένο κλαδικό σύνδεσμο) επιλογής της επιχείρησης. Κατάργηση του Ειδικού Μητρώου Εξαγωγέων
• Περιορισμός των Δημοτικών Τελών και καταβολή αυτών με βάση μετρήσιμα μεγέθη (π.χ. όγκος απορριμμάτων, τ.μ. πεζοδρομίου) & service level agreements

ΙΙ. Φορολογία. Το φορολογικό σύστημα είναι ίσως ο σημαντικότερος παράγοντας διάβρωσης της ανταγωνιστικότητας. Για τη δε φοροδιαφυγή ευθύνεται κυρίως το ίδιο το κράτος. Τα χαρακτηριστικά του σημερινού συστήματος είναι

• Η διαφθορά της μεγάλης πλειοψηφίας των ελεγκτών
• Η συνεχής μεταβολή των κανόνων και των «όρων του παιχνιδιού»
• Η επιβράβευση στην πράξη των φοροφυγάδων και η βαριά τιμωρία των συνεπών
• Το πολύ σημαντικό γραφειοκρατικό κόστος των φορολογικών υποχρεώσεων (ΚΒΣ, θεωρημένη αποθήκη κλπ)

Προτάσεις

• Χρήση τεχνικών game theory για τον περιορισμό της διαφθοράς, βαρύτατες ποινές για τους επίορκους, point system
• Προσφυγή σε έμπιστους τρίτους (π.χ. το παράδειγμα της Crown Agents στην Μοζαμβίκη).  Ενίσχυση της Υπηρεσίας Εσωτερικών Υποθέσεων
• Η απαγκίστρωση του ελεγκτικού από τους κομματικούς μηχανισμούς
• Εξετάσεις υπό την εποπτεία τρίτων για τις θέσεις ελεγκτών, χρονικός περιορισμός της θητείας τους, εξειδίκευση ανά κλάδο. Εντατική εκπαίδευση & επιμόρφωση
• Μηχανογραφικός προσδιορισμός ελέγχων βάσει διασταυρώσεων και ελεγκτών με τυχαίες ρουτίνες. Δειγματοληπτικός έλεγχος των διενεργούμενων ελέγχων
• Σταθερότητα  & απλοποίηση φορολογικού συστήματος. Αποτελεσματικές ηλεκτρονικές υπηρεσίες στις επιχειρήσεις (καταβολή όλων των φόρων ηλεκτρονικά)
• Έμπρακτη επιβράβευση συνεπών φορολογουμένων (π.χ. με μειωμένο φόρο)

ΙΙΙ. Εργασιακό Πλαίσιο. Το εργασιακό πλαίσιο στην Ελλάδα, στο όνομα της «προστασίας» των εργαζομένων περιορίζει σημαντικά την ανάπτυξη και την συνολική παραγωγή πλούτου. Οι σημαντικές αγκυλώσεις είναι εμφανείς στα ποσοστά ανεργίας των νέων, κυρίως γυναικών, και στη χαμηλή ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, Οι ελεγκτικές αρχές διυλίζουν τον κώνωπα και καταπίνουν την κάμηλο με αποτέλεσμα την έξαρση της παράνομης εργασίας και σε άθλιες μάλιστα συνθήκες.

Προτάσεις

• Αναθεώρηση του, μη αντιπροσωπευτικού, συστήματος συλλογικών διαπραγματεύσεων
• Καθορισμός, σε υψηλότερα επίπεδα, μόνο του ελάχιστου βασικού μισθού και κατάργηση των τριετιών, προϋπηρεσίας κλπ
• Εξίσωση των όρων απόλυσης μισθωτών με τους ημερομισθίους
• Κατάργηση της αποζημίωσης εξόδου από την υπηρεσία
• Αξιοποίηση η κατάργηση της εισφοράς ΛΑΕΚ
• Επιμερισμός του κόστους εγκυμοσύνης και στους δύο γονείς
• Αντιμετώπιση στρεβλώσεων (ΙΚΑ σε φασόν, μερική απασχόληση συγγενούς α βαθμού, βιβλίο καταχώρισης νεοπροσλαμβανομένων κλπ)
• Ενιαίο πρότυπο ηλεκτρονικής επικοινωνίας, υποβολής δηλώσεων  & ηλεκτρονική πληρωμή εισφορών για όλα τα ταμεία”

Λίγους μήνες αργότερα το ΠΑΣΟΚ εξελέγη με το αλησμόνητο σύνθημα “λεφτά υπάρχουν” και σήμερα, σχεδόν τρία χρόνια μετά, βρισκόμαστε σε μία τραγική κατάσταση την έκταση της οποίας ουδείς φανταζόταν. Πολλές από τις προτάσεις μας θα ενσωματωθούν σύντομα σε νόμο(υς) του κράτους μετά από απαίτηση της τρόικας. Γιατί, βλέπετε, η κυρία Κατσέλη δεν άκουσε τίποτε από αυτά που της προτείναμε αν και βρισκόταν στην αίθουσα. Η μόνη ένδειξη ότι διαφωνούσε ριζικά ήταν όταν μου αντέτεινε (στην πρόταση να αναλάβουν έμπιστοι τρίτοι τα τελωνεία) “είδατε τι έγινε όταν ανέλαβαν οι Άγγλοι την Ολυμπιακή”. Χωρίς να το ξέρει είχε απόλυτο δίκιο. Γιατί το κράτος πλέον πρέπει να κλείσει και να ξανανοίξει από το μηδέν, όπως έκανε ο νέος επενδυτής της ΟΑ.

Πατερναλιστικός και προσβλητικός για τον εργαζόμενο ο 13ος και 14ος μισθός

Οι κοινωνικοί συνεταίροι, που εκπροσωπούν κυρίως τις τσέπες τους και τις φιλοδοξίες τους, διαμαρτυρόμενοι για τις απαιτήσεις της τρόικας έχουν ξεπεράσει στο θέατρο ακόμη και τις επαγγελματίες μοιρολογήστρες της Μάνης. Χωρίς κανείς να σκεφθεί ο 13ος και ο 14ος μισθός προσβάλουν βάναυσα την νοημοσύνη των εργαζομένων. Όταν θεσπίστηκαν το κράτος πατερούλης στηρίχθηκε στην παραδοχή ότι οι εργαζόμενοι είναι αρκούντως ανώριμοι και τους εξασφάλιζε την καταβολή μέρους της αμοιβής ώστε να “κάνουν Πάσχα”, να “κάνουν διακοπές” και να “κάνουν Χριστούγεννα”. Μ’ άλλα λόγια θεωρούσε τον εργαζόμενο ανίκανο να προγραμματίσει τις δαπάνες τους και να κάνει όλα τα παραπάνω εάν τα αντίστοιχα ποσά καταβάλλοντο μαζί με το μηνιαίο μισθό και όχι τρεις φορές το χρόνο. Η συγκεκριμένη πρακτική εξυπηρετεί και την κοροϊδία των κοινωνικών συνεταίρων οι οποίοι χρησιμοποιούν τον τεχνητά μειωμένο “μηνιαίο” μισθό ο οποίος πρέπει να πολλαπλασιαστεί με 14/12 για να προκύψει η πραγματική αμοιβή του εργαζόμενου. ‘Οπως θαυμάσια έγραψε ο Πάσχος Μανδραβέλης στην Καθημερινή (2.2.2012 Γύρω Γύρω όλοι και στη μέση το κράτος) “..από τη στιγμή που οι εργοδότες θέλουν να δώσουν αυτά που οι εργαζόμενοι θέλουν να πάρουν, γιατί υπάρχει ο φόβος της κυβέρνησης, της τρόικας, διαβόλων και τριβόλων σε μια σχέση συναινούντων ενηλίκων; Κι αν οι εργοδότες θέλουν να δώσουν τα λεφτά, ποιος θα τους εμποδίσει;”. Το κλειδί είναι ότι μια σχέση εξαρτημένης εργασίας είναι μια σχέση συναινούντων ενηλίκων. Κανείς εργοδότης δεν θα δίνει περισσότερα εάν μπορεί να βρεί φθηνότερο και κανείς εργαζόμενος δεν θα κάτσει σε έναν εργοδότη εάν κάποιος άλλος του δίνει περισσότερα. Στις περιπτώσεις που βρεθεί κοινός τόπος συνάπτουν μια σύμβαση και ο ένας προσφέρει την εργασία του σε αντάλλαγμα με τα χρήματα του άλλου. ‘Οταν ρώτησαν τον Πατριάρχη ποια είναι η θέση της Ορδοθόξου εκκλησίας για την αντισύλληψη φέρεται να απάντησε “δεν μπορώ να σας πω ποια είναι η θέση της, αλλά μπορώ μετά βεβαιότητος να σας πω ότι η θέση της Ορθοδόξου εκκλησίας δεν είναι στην κρεβατοκάμαρα των πιστών. Έξω λοιπόν το κράτος και οι φαύλοι κοινωνικοί συνεταίροι από το κρεβάτι μας.
--