Μηδενί δίκην δικάσης, πριν αμφοίν μύθον ακούσης

Την ίδια περίπου εβδομάδα είδα τα προγράμματα δύο εκδηλώσεων. Η μία της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδος με θέμα την ισότητα στις αμοιβές μεταξύ των δύο φίλων και η άλλη της "Εστίας πατερικών μελετών της Ιεράς Μητροπόλεως Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού σε συνεργασία με το αντιαιρετικό (sic) γραφείο αυτής" με αντικείμενο "Yoga δεν θα πάρω".


Για την πρώτη, περί ισότητος των δύο φίλων, εκδήλωση η ιστοσελίδα των οργανωτών αναφέρει ότι "χαιρετισμό απεύθυνε (sic) η Περιφερειάρχης Αττικής, κυρία Ρένα Δούρου (σ.τ.σ γνωστή για το έργο της σε θέμα ισότητας των συγγενών στους διορισμούς)  και η Επικεφαλής του Τομέα Ισότητας της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδας, κυρία Φωτεινή Βρύνα. Το συντονισμό της εκδήλωσης είχε η δημοσιογράφος κυρία Μάρθα Λεκκάκου. Ομιλήτριες στην εκδήλωση ήταν η κυρία Μαρία Καραμεσίνη, Διοικήτρια ΟΑΕΔ, η κυρία Σοφία Οικονομάκου, Πρόεδρος Κεντρικής Ένωσης Ευρωπαϊκών Επιμελητηρίων & Πρόεδρος Εθνικού Επιμελητηριακού Δικτύου Ελληνίδων Γυναικών Επιχειρηματιών και η κυρία Αγγελίνα Μιχαηλίδου, Επίτιμη Πρόεδρος Γυναικών Manager & Επιχειρηματιών της ΕΕΔΕ."


Οργάνωσε δηλαδή η Ένωση Περιφερειών μία ημερίδα με θέμα την ισότητα στην οποία μίλησαν μόνο γυναίκες χωρίς να αντιλαμβάνεται το οξύμωρο (έως γελοίο) του θέματος. Το γελοιόμετρο όμως κυριολεκτικά έσπασε στην εκδήλωση του σύγχρονου Τορκεμάδα (θυμάμαι στο σχολείο ότι αποκαλούσαμε έναν κατά τα λοιπά αξιαγάπητο θεολόγο "Τορκεμάδα το χριστιανικόν κτήνος") για την αιρετικότητα της γιόγκα. Το θέμα προσέγγισαν ειδικός ερευνητής της Συνοδικής Επιτροπής επί των Αιρέσεων (υπάρχει και τέτοια), καθηγητές Θεολογίας, ένας δικηγόρος-συγγραφέας (καταστροφικός συνήθως για την δεύτερη ιδιότητα συνδυασμός) και την συντόνισαν δύο παπάδες. Προκειμένου να μην μιανθεί ο χώρος και το ακροατήριο από τα αιρετικά κελεύσματα της γιόγκα η ημερίς άνοιξε με βυζαντινούς ύμνους από την χορωδία "Εν Ψαλτηρίω".

Δεν θα σταθώ στην "αιρετικότητα" της γιόγκα γιατί όσο η εκκλησία απομακρύνεται από την πραγματικότητα και τους νέους τόσο το καλύτερο. Το ενδιαφέρον στην Ελλάδα είναι ότι, με εξαίρεση τα επιστημονικά fora, οι εκδηλώσεις θυμίζουν συνήθως αυτές που γίνονταν στα αλήστου μνήμης Σοβιέτ όπου ακουγόταν μόνο η "επίσημη" γραμμή ενώ εάν κάποιος εκ των συμμετεχόντων έπεφτε σε δυσμένεια η παρουσία του σβηνόταν εκ των υστέρων από τις φωτογραφίες με αερογράφο (τότε δεν υπήρχε photoshop και οι Σοβιετικοί είχαν φθάσει την τέχνη της παραποίησης στο ζενίθ).

Για τους παπάδες που θεωρούν αιρετικό τον Αριστοφάνη που έγραψε στις "Σφήκες" το περίφημο "μηδενί δίκην δικάσης, πριν αμφοίν μύθον ακούσης" του Φωκυλίδη, το καταλαβαίνω. Οι σουφραζέτες της Ενώσεως Περιφερειών χάθηκε να καλέσουν και έναν (κανονικά θα έπρεπε να έχει ισάριθμους) άνδρα;

Αλλά όπως έγραψε ο Άγγελος Βλάχος, χωρίς καμία απολύτως διάθεση ειρωνείας:

Ξεύρεις τὴν γῆ ποὐ ἀνθεῖ
φαιδρὰ πορτοκαλέα
καὶ κοκκινίζει ἡ σταφυλὴ
καὶ θάλλει ἡ ἐλαία;
Ὦ! δὲν τὴν ἀγνοεῖ κανείς,
εἶναι ἡ γῆ ἡ Ἑλληνίς.