Τα ντέρτια του Καράμπελα

Ο βουλευτής Βοιωτίας της Νέας Δημοκρατίας Γιάννης Καράμπελας ζήτησε από το βήμα της Βουλής την απόσυρση της διάταξης με την οποία καταργείται η υποχρέωση δημοσίευσης προκηρύξεων στον Τύπο. «Το γεγονός ότι θα δημοσιεύονται στο διαδίκτυο οι προκηρύξεις δεν σημαίνει ότι επήλθε η (sic) πλήρης διαφάνεια. Σε μια χώρα μάλιστα που η εξοικείωση με το διαδίκτυο είναι πολύ χαμηλή σε σχέση με τις άλλες χώρες. Πάρτε παράδειγμα εμάς εδώ μέσα. Πόσοι Υπουργοί και βουλευτές ξέρουν να ανοίγουν τον υπολογιστή; Ας λύσουμε πρώτα τα προβλήματα με τις υπερτιμολογήσεις και τα υπόλοιπα και μετά καταργούμε την υποχρεωτική δημοσίευση των προκηρύξεων στον τύπο», είπε ζητώντας την απόσυρση του άρθρου.

H χρήση του διαδικτύου στην Ελλάδα (στοιχεία Eurostat 2013) είναι όντως χαμηλή (56%) σε σχέση με τον μέσο όρο της Ε.Ε. (79%) αλλά η σχέση ανατρέπεται στην περίπτωση της υποβολής φορολογικής δήλωσης ηλεκτρονικά, όπου τα ποσοστά είναι 63% στην Ελλάδα έναντι μέσου όρου 44% στην Ευρώπη (Internet access and use in 2013 More than 60% of individuals in the EU28 use the internet daily Income tax declaration: most used e-government service) . Τα ποσοστά αυτά ξεπερνούν το 90% στην περίπτωση των ενεργών οικονομικά ατόμων που ενδιαφέρονται για μία προκήρυξη και είναι σε κάθε περίπτωση μεγαλύτερα από την -με την μεγαλύτερη κυκλοφορία- εφημερίδα η οποία αγοράζεται από το 0,02% των Ελλήνων και είναι διαθέσιμη μία μόνο ημέρα, σε αντίθεση με το internet, όπου η πληροφορία που αναρτάται είναι διαθέσιμη μόνιμα. Η επίκληση τώρα των προσωπικών ικανοτήτων Υπουργών και Βουλευτών, σχετικά με τις τεχνολογίες πληροφορικής, δεν είναι καλό παράδειγμα δεδομένου ότι η συγκεκριμένη ομάδα είναι ιδιαίτερα υπανάπτυκτη σε σχέση με τον μέσο όρο.

Το καλύτερο σχόλιο όμως  είναι το "Ας λύσουμε πρώτα τα προβλήματα με τις υπερτιμολογήσεις και τα υπόλοιπα και μετά καταργούμε την υποχρεωτική δημοσίευση των προκηρύξεων στον τύπο". Σε πρόσφατη ανάρτησή μου (Εδώ καράβια χάνονται και ο Ελληνάρας χτενίζεται) έγραφα: 

..Η δεύτερη ουσιώδης διαπίστωση είναι η κλασσική αντίδραση του νεογραικύλου σε κάθε πρόοδο και αλλαγή: «Μα αυτό σε μάρανε όταν [εδώ μπαίνει κάτι συνήθως άσχετο αλλά πάντα μεγαλύτερο]». Η εναλλακτική εκδοχή είναι «μα αυτό θα μας λύσει το πρόβλημα;». Προφανώς η γνωστή παροιμία «εδώ καράβια χάνονται και η γριά (ή κάτι άλλο) χτενίζεται» είναι σοφή. Αναφέρεται όμως σε ενέργειες οι οποίες έχουν κόστος ευκαιρίας σε σχέση με ένα μεγαλύτερο, και περισσότερο επείγον ζήτημα. Το ότι καθάρισαν οι Ιάπωνες το στάδιο στο Μουντιάλ δεν είχε κανένα κόστος ευκαιρίας ως προς το μεγαλύτερο πλην εντελώς άσχετο ζήτημα του επιπέδου διαβίωσης στην Βραζιλία. Ομοίως όταν πάει να γίνει οποιαδήποτε μεταρρύθμιση στην Ελλάδα η αντίδραση είναι «μα αυτό (π.χ. η απελευθέρωση των ταξί) θα μας βγάλει από την κρίση;». Προφανώς όχι. Για να βγούμε από την κρίση χρειάζεται μία κρίσιμη μάζα μεταρρυθμίσεων και αποφάσεων τις οποίες δεν θα πάρουμε ποτέ εάν σκεφθούμε ότι καμία από αυτές μεμονωμένα δεν θα λύσει το πρόβλημα...

Το κακό είναι ότι ο νεογραικυλισμός του Καράμπελα δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό. Τόσο το παλαιολιθικό πλέον ΠΑΣΟΚ (ανοιχτά) όσο και οι περισσότεροι συνάδελφοί του από τη ΝΔ είμαι βέβαιος ότι συμφωνούν (κρυφά)  μαζί του στο θέμα των προκηρύξεων. Ας μην ξεχνάμε ότι μόλις προ διετίας η ΝΔ καταψήφισε την τροπολογία του κου Χαραλαμπόπουλου για την κατάργηση της δημοσίευσης των ισολογισμών στον Τύπο, η οποία τελικώς επιβλήθηκε (όπως και η τωρινή των προκηρύξεων) από την τρόικα. Σε σχετική μου ερώτηση η απάντηση ήταν ότι "δεν θέλουμε να διαταραχθούν οι σχέσεις του Προέδρου (και σημερινού Πρωθυπουργού) με τον Τύπο". Μ'άλλα λόγια πλήρωνε υποζύγιο φορολογούμενε για να έχει καλές σχέσεις ο Ηγέτης, αλλά και ο Καράμπελας,  με τον Τύπο.